(Té) kryptisch

Ali Smith, een gevierde 63-jarige Schotse schrijster, schreef eerder het seizoenenkwartet ('Lente, 'Zomer', 'Herfst' en 'Winter'), waarvan ik er drie las. Het ene beviel me al wat beter dan het andere maar deze boeken zijn zeker de moeite waard. Dus viel ook deze nieuwe roman 'Gliff' in het oog. Het boek werd nog niet door veel lezers van Hebban beoordeeld en dat verwondert me eerlijk gezegd ook niet. Ik vrees namelijk dat de roman iets is voor lezers die houden van kryptisch geschreven romans. In dit geval speelt het zich af in de toekomst en het beeld dat Ali Smith schetst van deze nabije toekomst is allesbehalve leuk, wel integendeel (dystopisch dus!). Helemaal geen heerlijke nieuwe wereld. Je moet als lezer heel wat geduld hebben en soms ook door onverteerbare brokken teksten heen bijten. Misschien ligt het ook de vertaling maar ik geef toch graag een voorbeeldje uit het boek (p.245):
"Ik vertel haar ook niet hoe, sinds vanochtend toen ze op rapport kwam en ik zag dat ze me zag, de herinnering aan iets waarvan ik had gedacht dat het permanent uit me was gewist zich gestaag ontplooide tot een obstakel van felgoene stoppelige sprieten zodat ik me nu met mijn hele zelf stevig moet afzetten tegen alles wat in of uit me kan vloeien".
Zo! Ga daar maar eens tegenaan staan!