Oude wijn in nieuwe zakken

Kijk, als het over Lanoye gaat, moet ik bevestigen dat er boeken van zijn hand zijn, die ik fantastisch gevonden heb (bvb. 'De draaischijf'). Anderzijds is er ook werk dat me veel minder bekoort, en daarbij horen ook zijn bewerkingen van Shakespeare en andere toneelstukken. 'Van de vos Reinaerde' werd hier ReinAard'. En ook ik herkende het verhaal uit mijn middelbare schooltijd (zoals een andere recensent). We hebben het toen zelfs aangedurfd er een toneelstukje van te maken met onze klas (met een aantal onvergetelijke rollen zoals Rik "Cantecleer" - ik hoor nog zijn gejeremieer over de dood van Cobbe -, Tei "Reinaert" en Gaston "Bruin". Zelf speelde ik de rol van de kater Tiebeert). We hebben er ons kostelijk mee geamuseerd, en zelfs nu - meer dan 50 jaar later - heb ik me de plot nog herinnerd. Maar wat voegt deze versie van Lanoye toe aan dit middelnederlands erfgoed van Willem die Madock maakte? Of gaat het toch meer om het gekoketteer met taal, de ongebreidelde scheldzucht of gepoch met de verangelsakste schelm Rein? Dus aan de ene kant blij dat ik het gelezen heb, vanwege het jeugdsentiment, maar toch niet van mijn leesstoel geblazen, zoals ongetwijfeld de bedoeling was van Tom Lanoye.