Wat een ellende!

Miserie is er overal. Als je daarover wil lezen, kan ik je 'Shuggie Bain' aanbevelen (en daar ben ik bij nader inzien ook geen fan meer van). Hier is de achtergrond niet Glasgow, maar Dublin, maar de miserie is er niet minder om : bittere uitzichtloze armoede, discriminatie, machtsmisbruik van de Ierse clerus, alcoholisme, drugs, diefstal, sexueel misbruik van jongeren, prostitutie, homohaat... name it, you got it.
Waar ik in het begin nog kon meegaan in de verhaallijn van het boek (ellende, gore ellende), wordt het verderop te verwarrend naar mijn goesting. Of het moet zijn dat de thematiek me niet bevalt, maar ik ben absoluut geen fan van dit boek. Wellicht ligt dat ook aan de vertaling of aan mijn hoofdpijn, maar vrolijk werd ik niet van dit boek en het heeft dan ook mijn hart niet gebroken, zoals dat van Douglas Stuart. Diepe diepe ellende. Er is er genoeg van op de wereld, maar waarover het hier gaat is me toch niet helemaal duidelijk. Geen fan van. Einde. Punt. Even genoeg van alle miserie, tot vanavond in het journaal...