IKO

‘Iko’ is een vervolg op de Lunar Chronicles, maar dit keer gaat het om een graphic novel. Ik was natuurlijk blij dat er nog een boek aan de Lunar Chronicles werd toegevoegd. Ik vind het namelijk altijd leuk om te lezen hoe het verder gaat met personages waar ik vele boeken van gelezen heb.

Het eerste wat me opviel, was het vertel perspectief. Ik wist natuurlijk al dat het verhaal vanuit Iko geschreven zou zijn, maar in het begin wordt er vanuit haar geschreven alsof ze een alwetend personage is. Ze laat je als lezer nog even aan wat dingen terug denken die in de andere boeken waren gebeurd. Klein beetje nostalgie of zo ;). Daarna begint het verhaal pas echt. Iko is nog steeds een androïde maar met menselijker lichaam dan ze ooit heeft gehad. Aan de ene kant vond ik dat jammer, maar aan de andere kant zorgde dat er wel voor dat er veel meer mogelijk was in het verhaal.

Wat het verhaal zelf betreft, ben ik blij dat het bijna direct verder gaat daar waar ‘Winter’ was geëindigd. De reeks was voor mijn gevoel ook nog niet af, het liet veel open voor de lezer om zelf in te vullen. Dit verhaal gaat daar verder en neemt je als lezer weer mee terug naar de wereld waar je als het goed is al veel tijd hebt doorgebracht.

Het feit dat er af en toe een perspectiefwisseling plaats vindt en dat je kunt lezen vanuit bijvoorbeeld Cinders perspectief, vind ik ook erg leuk. De spanningen liepen af en toe best hoog op en door dan te switchen naar een ander personage, wil je door blijven lezen. De perspectiefwisselingen komen overigens niet heel veel voor. Ze waren mij alleen goed bijgebleven omdat ze een meerwaarde hadden voor het verhaal en af en toe een leuk inkijkje gaven in hoe de andere personages enkele maanden later met of zonder elkaar verder leven.

De tekeningen in het boek zijn niet helemaal mijn stijl, maar het is leuk om te zien hoe elk bekend personage in dit boek wordt weergeven. Ik had namelijk helemaal in mijn hoofd hoe ze getekend waren op de prachtige boekenleggers die Blossom Books in alle eerste drukken van de serie had gedaan. Die tekeningen lagen meer in mijn straatje. Maar ondanks dat, stoorde ik me niet aan hoe ze hierin getekend waren. Helemaal niet zelfs. Het voordeel van een graphic novel is dat het boek snel tussendoor kunt lezen, maar dat is gelijk ook een nadeel. Je besteedt minder tijd aan het lezen van het boek en de gebeurtenissen worden al met beelden weergeven. Als lezer heb je dan minder fantasie nodig tijdens het lezen en kijken.

Voor de afwisseling vind ik het zeker leuk om af en toe een graphic novel te lezen. ik denk ook zeker dat ik deel twee ‘Opstand’ wil gaan lezen. Het verhaal heeft namelijk een open einde en ik wil toch wel graag weten hoe het verder gaat.