Showstopper

Dit boek trok mijn aandacht zodra ik de kaft zag. Als afbeelding is het boek al mooi, maar als je het daadwerkelijk in handen hebt en de gouden rand en lijnen weerspiegelen in het daglicht is het alsof je naar een peperdure illustratie van een bekende kunstenaar kijkt. Overdreven? Nee, echt niet! De kleuren van de kaft zijn perfect op elkaar afgestemd en benadrukken de dodelijkheid, de angst en de wreedheid die in dit boek voorkomen. Als iemand beweert dat dit een boek voor 12+ is, hebben zij het mis. De bewering op de achterkant dat fans van de Hunger Games dit boek geweldig zullen vinden is grotendeels waar, maar qua gruwelijkheid haalt The Hunger Games het bijna niet bij dit boek.

De manier waarop Hoshiko en de andere circus artiesten in het circus van Silvio enorm wordt onderdrukt, mishandeld en met het leven bedreigd is nauwelijks voor te stellen. Zeker als je als lezer achter de reden van het circus komt: Droesems uitroeien. Een afschuwelijk gegeven waaraan tientallen jongeren in dit verhaal worden onderworpen.
Ben is de zoon van een van de belangrijkste vrouwen in deze wereld, maar als hij achter het geheim van het circus en dat van zijn moeder komt, wil hij niets liever dan het circus infiltreren en het met de grond gelijk maken. Maar zijn moeder en Silvio zitten bovenop hem en geven hem hiertoe nauwelijks de kans. Als hij Hoshiko ontmoet, weet hij dat hij er alles voorover heeft om zijn doel te bereiken

Zoals vanzelfsprekend zorgt het hele akelige gebeuren in het circus voor een hoop spanning. Die maak je voornamelijk mee vanuit Hoshiko’s oogpunt. Ongeveer elk hoofdstuk wisselt tussen Hoshiko en Ben waardoor je van beiden werelden de leefwijze en gedachtengangen meekrijgt. Zodra de twee met elkaar in contact komen waren voor mij beide reacties van de hoofdpersonen realistisch. Afkeer bij Ben en afstoting vanuit Hoshiko. Maar nadat ze elkaar vaker gezien en een aantal keer gesproken hebben merken ze dat het ook anders kan. Hoshiko wilt de beweegredenen van Ben eerst niet serieusnemen en is bang voor verraad, en Ben wordt alleen maar meer overtuigd van het feit dat zijn moeder zich bezig houdt met duistere zaken. Deze afwisselende hoofdstukken zorgen voor spanning en een hoog leestempo.

Op ongeveer de helft van het boek neemt de spanning nog meer toe en daardoor kon ik het boek bijna niet meer wegleggen. Ik heb er maar twee avonden over gedaan om de tweede helft uit te lezen. Want zodra Bens moeder en Silvio doorkrijgen dat Hoshiko en Ben onder een hoedje spelen met alle gevolgen van dien, is een naderende dood bijna niet meer te ontlopen. De gruwelijkheden die zich achter de schermen van het circus afspelen komen aan het licht en zijn nog heftiger dan ik me voor kon stellen. Vandaar, niet echt een boek voor 12 jarigen maar zeker een aanrader als je van spanning, een beetje horror maar ook vriendschap en romantiek houdt. Want ondanks de barre omstandigheden is het sluiten van vriendschappen onvermijdelijk. En dat brengt een extra laag in het verhaal.

Ik ben heel erg benieuwd naar het tweede deel van deze tweeluik want dit kon absoluut niet het einde zijn.