Een rijk, meeslepend en fantasierijk vervolg

Brimstone is het vurige vervolg op Quicksilver, het eerste deel in Callie Harts uitbundige romantasy-reeks over de magische wereld Yvelia. Waar Quicksilver ons introduceerde aan een rijk vol intriges, oude machten en twee onvergetelijke personages die elkaars leven op zijn kop zetten, bouwt Brimstone voort op die stevige basis. Het verhaal pakt de draad onmiddellijk op na de allesverwoestende cliffhanger uit deel één en dompelt je opnieuw onder in een wereld waar magie, emotie en gevaar voortdurend met elkaar in botsing komen.

Callie Hart gaf voorafgaand aan de release van Brimstone een vrij uitgebreide ‘recap’ op haar social media en dat bleek een slimme zet te zijn. Ze deelde namen en achtergronden van personages, plaatsen en een korte samenvatting van de ontknoping van Quicksilver. En eerlijk: dat was geen overbodige luxe. Quicksilver was een ambitieus en breed opgezet fantasyverhaal dat afsloot met een enorme knal. Brimstone begint exáct daar waar we waren gebleven, en dit is zonder twijfel het boek waar lezers al die tijd reikhalzend naar uitkeken.

Als je Quicksilver langere tijd geleden hebt gelezen en niet hebt herlezen voordat je aan Brimstone begint, zul je er wel even in moeten komen. Alle namen, locaties, onafgehandelde verhaallijnen, ze kunnen nogal overweldigend overkomen. Gelukkig is dat gevoel binnen enkele hoofdstukken al snel verdwenen want Harts schrijfstijl grijpt je binnen de kortste keren weer vast. Zo bevind je je, voor je het weet, weer midden in de wervelende wereld van Yvelia.

De nieuwigheid die Quicksilver zo sensationeel maakte, de wereld, de magie, de unieke personages, is in dit tweede deel iets minder overweldigend. Dat is logisch: veel van de spelregels ken je inmiddels. Toch weet Hart dat op te vangen met nieuwe lagen, nieuwe intriges en verrassende wendingen. Niet alles kan even verrassend blijven als in het eerste boek, maar wat je ervoor terugkrijgt is diepgang. Je begrijpt de wereld beter, je leert de personages nóg beter kennen, en daardoor wordt Brimstone op een ander niveau indrukwekkend. Het is wel nodig om je aandacht bij het verhaal te houden want het is geen simpele romantasy waarbij je even achterover kunt leunen.

De kracht van Brimstone zit mede in de gelaagdheid. Het verhaal wisselt perspectief, er volgen ook nieuwe regels en intriges, het onthult oude geheimen en werpt tegelijkertijd nieuwe vragen op. De auteur laat op meeslepende wijze zien hoe Kingfisher en Saeris niet alleen voor elkaar gemaakt zijn, maar ook individueel in hun kracht kunnen staan. Saeris is sinds het begin van Quicksilver enorm veranderd en moet haar nieuwe krachten onder controle proberen te houden en tegelijkertijd ook ontdekken wat ze er allemaal mee kan.

Natuurlijk speelt de romantiek opnieuw een rol. Niet overweldigend, maar onmiskenbaar aanwezig als een constante stroom onder de oppervlakte. De aantrekkingskracht tussen Kingfisher en Saeris is intens, maar nooit zo overheersend dat het de rest van het verhaal verdringt. Ondertussen blijft hun gezamenlijke zoektocht naar antwoorden en nieuwe doelen centraal staan. Laten we de dynamische humor in het verhaal ook niet vergeten. Elk personage heeft zo zijn of haar eigen stem en onderling zorgt dat ook voor verschillende dynamieken. Eén daarvan die er telkens wel weer bovenuit schiet zijn de gevatte opmerkingen van personages onderling. Hoewel er vaak serieuze en ernstige zaken naar voren komen, weet de auteur op een geweldige manier humor toe te voegen aan de dialogen, dusdanig dat je soms hardop moet lachen.

Maar dan… het einde. Daarvan vergaat het lachen je weldegelijk. Het is intens, allesveranderend en volledig in de stijl van Hart. Als je dacht dat de cliffhanger van Quicksilver erg was, bereid je dan maar voor op die van Brimstone.

Brimstone is een rijk, meeslepend en emotioneel vervolg dat de personages, de magie en de wereld van Yvelia verder uitdiept.