Waarom vergeet een samenleving? meesterverteller aan het woord

Op Hebban kwam de aankondiging voor de Leesclub van de Geluksbrenger voorbij. Een boek met een opvallend mooie kaft geschreven door meesterverteller Pierre Jarawan. In de flaptekst wordt gesproken over een raketlancering door een groep studenten in 1966 in Libanon en de verwoestende explosie een halve eeuw later in de haven van Beiroet. Op dat moment vinden de tweelingzussen Lilit en Lina een door hun grootmoeder geschreven ansichtkaart. Kortom alle ingrediënten voor een mooi boek en een leuke leesclub zijn aanwezig. Na het lezen van de preview meldde ik me aan en een paar dagen later volgde de mail dat ik mee mocht lezen in de leesclub.
Ongeveer 4 jaar geleden las ik al eens een boek van deze auteur: ‘De zoon van de verhalenverteller’. Een boek dat ik destijds waardeerde met 5 sterren. En een boek waarvan me vooral bijgebleven is dat de schrijfstijl zo aansprekend is.

De geluksbrenger
Pierre Jarawan is geboren in Amman, Jordanië en woont met zijn gezin in München. Het boek is oorspronkelijk geschreven in het Duits en verscheen onder de titel Frau im Mond (vrouw in de maan).
Frau im Mond, Woman in the Moon, is een science fiction film uit 1928/1929. Het is één van de laatste duitse, stomme films en is nog te bekijken op Youtube. De film speelt een belangrijke rol in het boek. En zo zijn er tal van verwijzingen in het boek naar daadwerkelijke, historische gebeurtenissen en personen. Tijdens het lezen is internet je vriend. Het boek zette me aan om op zoek te gaan naar meer informatie.

‘Waarom vergeet een samenleving? Is dat een bewuste beslissing of het resultaat van een niet -aflatende stroom gebeurtenissen en informatie? En hoe wordt bepaald welke gebeurtenissen en prestaties de moeten van het herinneren waard zijn? Is het mogelijk dat de burgeroorlog , die vijftien jaar duurde, dat allemaal liet verbleken?’

Kaft van het boek
De boek van het kaft is opvallend. Het is een soort collage van verschillende afbeeldingen in verschillende kleuren. De achtergrond maakt een gestucte indruk in het oud roze. Wat opvalt is de afbeelding van een vrouwelijk gezicht. Een gezicht met gesloten ogen en gesloten mond. Een vrouw die een hoofdoek draagt. Op de kaft zijn verder een reuzenrad, een Libanese ceder, het blad van een Canadese esdoorn, een zwart wit foto van de aarde uit de ruimte genomen, een opstijgende raket en diverse vogels afgebeeld. Hiermee wekt de kaft je nieuwsgierigheid op.
Ook de indeling van het boek is opvallend. Maar dit is te leuk om zelf tijdens het lezen te ontdekken. Hierover zal ik hier niets vertellen.

Schrijfstijl
De schrijfstijl van de auteur is zeer beeldend. Je ziet de gebeurtenissen voor je afspelen. Ook lardeert de auteur het verhaal met verwijzingen naar historische gebeurtenissen. Deze introduceert hij in het verhaal. Neem bijvoorbeeld de beschrijving van financiële goochelaar Charles Ponzi. Tijdens het lezen, denk je; wat doet dit in het verhaal? Vervolgens komt de schrijver hier een paar bladzijden later op terug. Op een wijze waardoor de zijstap logisch op zijn plek valt in het verhaal.
In het eerste deel van het boek moest ik in het ritme van het verhaal komen. Regelmatig las ik een alinea of een bladzijde opnieuw. Wat staat er, wie is het onderwerp en wanneer in de tijd speel het zich af? Eenmaal het ritme gevonden, leest het verhaal als een trein.

“Zwijgen is een fout, bijna een misdrijf”

De Geluksbrenger
Ook dit boek van Pierre Jarawan waardeer ik met 5 sterren. Het zit kunstig in elkaar, is gebaseerd op gedegen onderzoek, bevat humor en verwijst naar historische gebeurtenissen. Ook krijg je als lezer een indruk van de revolutie en geschiedenis in Libanon. Indrukwekkend. Ik schrijf dit een week nadat ik het boek las en er komen in gedachten nog steeds gebeurtenissen uit het boek naar boven drijven.
Wat toch vooral indruk maakt, is en blijft de schrijfstijl. Met name de scene over de ouders van de tweeling (tot straks) maakte diepe indruk. Verder bemerkte ik een toenemende spanning bij het wegtikken van de dagen in 2021; 1, 2, 3 en 4 augustus. Lukt het Lilit om Beiroet op tijd te verlaten?
De afbeeldingen op de kaft van het boek kwamen één voor één aan bod in het boek. Naar de afbeelding van de vrouw kun je als lezer gissen. Dit kunnen meerdere personen zijn.
De titel van het boek kan ik echter niet plaatsen. De oorspronkelijke Duitse titel is meer passend Vrouw in de Maan. Net zoals de flaptekst me op het verkeerde been wist te zetten ‘op hetzelfde moment stuiten de tweelingzussen op….’ De kern sluit aan op het verhaal, de timing niet.

De leesclub
In de leesclub wisselden we aan de hand van vragen onze leeservaringen uit. Een mooie toevoeging op zo’n rijk verteld verhaal. In de leesclub kwamen verschillende ervaringen en deze werd zo een extra aanvulling op een prachtig boek.