Onmogelijk en ongemakkelijk

Een brei aan woorden dat is wat je als lezer geregeld tegenkomt in de bladzijden van dit boek. Je leest over een ongemakkelijke avond in een complexe en verwarrende schrijfstijl.

Personen hebben geen namen en worden aangeduid als de gastvrouw, haar partner, echtgenoot. Tussendoor wordt op zij gesprongen naar jazz muziek, uitstapjes gemaakt naar vorige generaties, worden wereldbeelden uitgewisseld en veel over woordkeuzes gekibbeld.

In het eerste hoofdstuk twijfelde ik of het ongemak komt uit de oorspronkelijke duitstalige versie van het boek of door een magere vertaling. Ben er nog niet helemaal uit; hoe ervaren jullie dit?

In de volgende hoofdstukken verschuift het perspectief van de avond iets. En neemt de leesbaarheid van het boek toe. Echt gemakkelijk wordt het helaas niet.