Verboden boek

In de week van het verboden boek is het de challenge om een boek te vinden en te lezen dat verboden is. Via een link op Hebban kwam ik uit bij op Amerikaanse scholen verboden boeken. Al scrollend door de lijst verbaasde ik me over de verboden boeken. Hoe komt het toch dat er zoveel YA boeken op staan, wat maakt dat een boek als verboden wordt aangemerkt? En hoe denk ik hier zelf eigenlijk over? Allemaal vragen die naar voren kwamen bij het kiezen van het boek. In ieder geval ben ik er wel over uit dat ik vrijheid van meningsuiting in combinatie met respectvol met elkaar omgaan belangrijke grondwaarden vind. En dat ik alleen daarom al mee wil doen aan deze challenge.

Al scrollend door de lijst kwam ik uit bij het boek negentien minuten geschreven door Jodi Picoult. Van deze schrijfster las ik eerder al boeken als de kleine getuige, Het tere kind en De verhalenverstelster. Een schrijfster die je in haar meeslepende schrijfstijl onderdompelt in een verhaal.

In het boek Negentien minuten volg je de diverse spelers voor, tijdens en na een schietpartij op een middelbare school in Amerika. Het boek begint wat verwarrend met alle spelers die geïntroduceerd worden en de verschillende tijdslijnen die door elkaar lopen. Na enig tijd komt hier meer lijn in en gaat het verhaal stromen. Ook dit keer pakt Jodi Picoult je als lezer vast en dompelt je volledig onder in het verhaal. Alhoewel het in dit boek vooral gaat om Jodie de dochter van de rechter (welke rol speelt zij) en Peter de schutter. Hierdoor blijven andere rollen die ook interessant wat onderbelicht. Dan denk ik bijvoorbeeld aan het vriendje Matt van Jodie.

Het boek deed ook wat denken aan het door Marieke Nijkamp geschreven boek 54 minuten. Alhoewel dat boek zich meer richt op de gebeurtenissen tijdens de aanslag.

Het fenomeen schietpartijen op middelbare scholen is afschuwelijk. En je hoopt dat kinderen en leerkrachten dit nooit meemaken. Maar is dat een reden om een boek over een thema als dit te verbieden? En wat zou daarvoor de afweging kunnen zijn? Vragen die door mijn hoofd speelden tijdens het lezen van dit boek. Helpt het om boeken te verbieden of kun je via boeken juist inzicht geven in het effect van ieders daden op anderen? Het lezen tijdens de week van het verboden boek gaf zo een extra verdieping aan het lezen. En wat mij betreft is dit zeker een boek dat gelezen mag worden, vooral niet verbieden. In plaats daarvan aanraden om te lezen en over het thema met elkaar in gesprek gaan. Om zo van elkaar te leren en elkaar te verrijken met verschillende inzichten.