Intrigerend

Helder is geschreven door de Carys Davies, geboren in Wales en ze woont momenteel in Schotland. Ze studeerde moderne talen en werkte als journalist in Amerika. Haar eerste werk publiceerde ze in 2007 en ze heeft met haar werk, korte verhalen en romans, al diverse prijzen gewonnen. Helder, haar derde roman, publiceerde ze in 2024 onder de titel ‘Clear’. De Nederlandse vertaling is van Nicolette Hoekmeijer.

Het is het jaar 1843 waarin zich de ‘Great Disruption’, de afscheiding van rebellerende predikanten van de ‘Church of England’, afspeelt. Een van hen is John Ferguson, hij heeft zich aangesloten bij de nieuwe ‘Free Church’. Hij zit in geldnood en hij heeft een tijdelijk klus aangenomen om snel aan geld te komen. Het is ook de tijd van de ‘Clearances’, plattelandsbewoners worden door de landeigenaren verdreven van hun grond om ruimte te maken voor gewassen en vee.
Op een klein Schots eilandje dat halverwege Noorwegen ligt, woont nog een laatste bewoner, Ivar, ook hij moet plaats maken voor rendabelere inkomstenbronnen voor de landeigenaar. Eerwaarde John Ferguson heeft de opdracht om deze laatste bewoner, met goed en have, van het eiland af te halen.

John komt, ongezien door Ivar, op het eiland aan. Nog voor hij kennismaakt met Ivar komt hij ongelukkig ten val. Hij is bewusteloos en wordt gevonden door Ivar. Ivar brengt hem naar zijn huisje. Als John na vier dagen bijkomt ontstaat er een vreemde situatie en gaan ze een bijzondere tijd tegemoet. Ze verstaan elkaar niet, Ivar spreek Norm, een oude uitstervende taal. Ze gaan vriendelijk met elkaar om maar ze hebben ieder zo hun geheimen.

In korte genummerde hoofdstukken wordt door een alwetende verteller het verhaal verteld vanuit het perspectief van de personages. De hoofdpersonen zijn John en Ivar en er is een, niet onbelangrijke, bijrol voor Mary, de vrouw van John. Het is meesterlijk hoe Davies het eiland, de natuur, het weer en de emoties in mooie lange zinnen beschrijft.
“Het was zo lang geleden dat er iemand echt naar hem had gekeken, afgezien van Strachan, en als hem was gevraagd zijn gevoel te omschrijven, had hij misschien teruggegrepen op een woord in zijn taal dat omschrijft wat er gebeurt als de zee een rots aan het oog onttrekt en weer blootlegt - als het water kortstondig stijgt en de rots onderdompelt voordat het weer zakt en hem prijsgeeft. Dat was hoe Ivar zich voelde toen de golf van emotie hem overspoelde.”

Davies laat een mooie pakkende schrijfstijl zien in dit bijzondere verhaal over liefde, vriendschap, en veel over het weer en de natuur. Alles zo krachtig geschreven dat het toch in weinig bewoordingen diepe indruk maakt.