Lezersrecensie
Een titel met betekenis
Jorik Leemans werkt als journalist bij het magazine Weekend Knack. Eerder schreef hij ook voor Flair en Feeling. “Veronderstellingen” is zijn debuutroman.
Als kleine jongen gaat Boris elke zomer met z’n moeder naar de camping van z’n oom. Moeder helpt een handje en Boris voelt er zich thuis. Wanneer Boris 29 is, kampt de oom met gezondheidsproblemen waarop hij, na herhaaldelijk aandringen, de camping voor een zomer overneemt. Daar loopt hij Robine tegen het lijf. Met haar komen veel herinneringen van die ene zomer, 13 jaar eerder, naar boven.
Het boek is opgedeeld in betrekkelijk korte hoofdstukken. In het eerste deel krijgt de lezer kleine stukjes herinneringen voorgeschoteld die de nieuwsgierigheid moeten prikkelen: de vraag rijst wat er precies gebeurd is in die zomer.
De auteur maakt regelmatig gebruik van metaforen maar niet elke keer leest het even vlot. Vb. “Ook oogcontact maken was nooit zijn forte geweest, een hoornvlies is maar zo beperkt als pantser.” Het verhaal zelf bouwt zich wel mooi op. In het tweede deel blikt de auteur terug in de tijd waarbij er voldoende vaart zit in de verhaallijn.
De personages hadden wat meer uitgediept mogen worden. Nu ontbreekt soms de betrokkenheid door het gebrek aan diepgang. Bovendien lijkt de 16-jarige Boris soms over te veel levenswijsheid en psychologische kennis te bezitten waardoor het soms wat minder geloofwaardig overkomt. Des te meer omdat het vanuit het ik-standpunt in de huidige tijd verteld wordt, waardoor het niet overkomt als de terugblik vanuit de volwassen man die betekenis geeft aan het verleden. Vb. “Hij speelt zijn rol als geen ander, die van de allemansvriend, de hulpvaardige kameraad, de charmante jongen. Mezelf zie ik eerder als een acrobaat met hoogtevrees die de hele tijd tussen twee werelden moet slingeren.”
Ondanks deze tekortkomingen leest het verhaal wel vlot en blijft de nieuwsgierigheid naar de afloop overeind.
De titel krijgt steeds meer betekenis naarmate het boek vordert, zeker naar het einde toe. Bovendien heeft het niet enkel betrekking op het verhaal maar ook op de lezer. De auteur had duidelijk een doel voor ogen met deze titel en dit boek. Daar slaagt hij in, ook al voelt het verhaal hier en daar wat gekunsteld om dat doel effectief te bereiken.
Al bij al een geslaagd debuut!
Als kleine jongen gaat Boris elke zomer met z’n moeder naar de camping van z’n oom. Moeder helpt een handje en Boris voelt er zich thuis. Wanneer Boris 29 is, kampt de oom met gezondheidsproblemen waarop hij, na herhaaldelijk aandringen, de camping voor een zomer overneemt. Daar loopt hij Robine tegen het lijf. Met haar komen veel herinneringen van die ene zomer, 13 jaar eerder, naar boven.
Het boek is opgedeeld in betrekkelijk korte hoofdstukken. In het eerste deel krijgt de lezer kleine stukjes herinneringen voorgeschoteld die de nieuwsgierigheid moeten prikkelen: de vraag rijst wat er precies gebeurd is in die zomer.
De auteur maakt regelmatig gebruik van metaforen maar niet elke keer leest het even vlot. Vb. “Ook oogcontact maken was nooit zijn forte geweest, een hoornvlies is maar zo beperkt als pantser.” Het verhaal zelf bouwt zich wel mooi op. In het tweede deel blikt de auteur terug in de tijd waarbij er voldoende vaart zit in de verhaallijn.
De personages hadden wat meer uitgediept mogen worden. Nu ontbreekt soms de betrokkenheid door het gebrek aan diepgang. Bovendien lijkt de 16-jarige Boris soms over te veel levenswijsheid en psychologische kennis te bezitten waardoor het soms wat minder geloofwaardig overkomt. Des te meer omdat het vanuit het ik-standpunt in de huidige tijd verteld wordt, waardoor het niet overkomt als de terugblik vanuit de volwassen man die betekenis geeft aan het verleden. Vb. “Hij speelt zijn rol als geen ander, die van de allemansvriend, de hulpvaardige kameraad, de charmante jongen. Mezelf zie ik eerder als een acrobaat met hoogtevrees die de hele tijd tussen twee werelden moet slingeren.”
Ondanks deze tekortkomingen leest het verhaal wel vlot en blijft de nieuwsgierigheid naar de afloop overeind.
De titel krijgt steeds meer betekenis naarmate het boek vordert, zeker naar het einde toe. Bovendien heeft het niet enkel betrekking op het verhaal maar ook op de lezer. De auteur had duidelijk een doel voor ogen met deze titel en dit boek. Daar slaagt hij in, ook al voelt het verhaal hier en daar wat gekunsteld om dat doel effectief te bereiken.
Al bij al een geslaagd debuut!
1
Reageer op deze recensie
