Muziek beschreven door fantasierijke beelden

Ik las eerder al twee boeken van Paul De Moor: “Francis Alÿs” & “De schilder, de duif en de dingen”. Over beide boeken was ik enthousiast. In poëtische eenvoud wordt het levensverhaal van een kunstschilder verteld waardoor ik vooral een goed beeld kreeg van de inspiratiebronnen van de kunstenaar, en hoe zijn denken en/of gevoelsleven evolueerde naar aanleiding van bepaalde gebeurtenissen.

Ik keek dan ook uit naar dit boek over Mozart. Maar hier vertrekt de auteur vanuit een andere invalshoek. Het is niet de kunstenaar zelf die aan het woord is, maar een buurman (Buurman Erasmus) die z’n buurmeisje vertelt over het leven van de componist. Dat leven komt behoorlijk summier aan bod waardoor ik toch op m’n honger bleef zitten. Bovendien vond ik dit boekje ook minder poëtisch geschreven dan de andere.

De nadruk komt eerder te liggen op de fantasie van het buurmeisje. Via de fantasie probeert de auteur wellicht de muziek van Mozart te omschrijven. Maar dat gebeurt zo abstract waardoor het niet altijd even duidelijk is wanneer de tekst de muziek omschrijft en wanneer andere fantasiebeelden van het meisje beschreven worden. Misschien dat iemand die muzikaler aangelegd is, er meer van oppikt. Ik ben een liefhebber maar een totale leek wat klassieke muziek betreft. Mij is het onvoldoende gelukt om de boodschap volledig tot mij te nemen.