Een gemiste kans.

Cara Lockhart (bijgenaamd 'De Slachter') heeft levenslang gekregen voor het plegen van een dubbele moord. Ze blijft echter beweren onschuldig te zijn. Ze zit haar straf uit in de gevangenis van New Hall tot ze plots overgeplaatst wordt naar North Fern, een hypermoderne penitentiaire instelling die veel weg heeft van een futuristisch ruimteschip.
Ze zit samen op cel met Stephanie Barnard en beide dames lijken het goed met elkaar te vinden. Ze maken elkaars verblijf net dat tikkeltje draaglijker.
Op een ochtend ligt Stephanie levensloos op bed, in een plas bloed en met een kogelgat in haar voorhoofd.
Niemand is de cel in of uit geweest en de verdenking rust bijgevolg volledig op Cara. Ze beweert ook hier geen schuld aan te hebben en start een ware calvarietocht om haar naam te zuiveren.
Wat start als een spannend verhaal, neemt iets voorbij halfweg een aantal zeer ongeloofwaardige wendingen. De plottwists volgen mekaar snel op en de samenhang raakt daardoor volledig zoek. Chris McGeorge heeft volgens mij dit boek in sneltempo moeten afleveren waardoor de kwaliteit duchtig moest inboeten. Het is een gemiste kans want met deze setting viel veel meer te doen.