Magisch vervolg!

De verloren Wendy is het tweede deel van De Lumin Kronieken, geschreven door de getalenteerde Jami Leigh. Deze serie is geïnspireerd door Peter Pan en dat is mijn favoriete sprookje. Het eerste deel, De nieuwe Wendy, las ik alweer in 2022 (wat gaat de tijd snel!) en sindsdien zit ik met smart op het vervolg te wachten. De nieuwe Wendy was namelijk spannend, mysterieus, onvoorspelbaar, avontuurlijk en ik verlangde naar meer. Meer Sula. Meer Sarina. Meer Helidan. Meer van alles! En nu is het eindelijk zover, want nog niet zo heel lang geleden viel De verloren Wendy op de deurmat.

De verloren Wendy kan je het beste direct na De nieuwe Wendy lezen. Laat er niet te veel tijd tussen zitten, want dan zakt het verhaal een beetje weg en dat is zonde. Dan mis je de ultieme beleving! Jami Leigh zorgt er namelijk moeiteloos voor dat je deel wordt van een nieuwe wereld. Daarmee begint ze natuurlijk in De nieuwe Wendy, maar dat trekt zij zeker door in De verloren Wendy. Je verliest echt even de realiteit uit het oog en hebt het idee dat je onderdeel bent van Helidan. Alles in het verhaal komt tot leven door de mooie details, die gebruikt worden door Jami Leigh. Zowel voor de beschrijving van de omgevingen, als voor de opbouw van de wereld en de geschiedenis hiervan.

Zoals ik eerder al vertelde zijn De Lumin Kronieken gebaseerd op het sprookje Peter Pan. Jami Leigh weet dit op subtiele wijze in haar verhaal te verwerken. Dit geldt voor zowel De nieuwe Wendy, als De verloren Wendy! En hierdoor voelt de serie toch heel uniek en origineel aan. In De verloren Wendy gebeurt er best wel veel, net als in De nieuwe Wendy. Maar af en toe miste ik een beetje het tempo van het eerste deel, omdat er soms stukjes tussen zaten die een beetje voortkabbelde. Er zit iets meer rust in het verhaal. Toch zitten er ook zeker voldoende plottwisten in om de lezer het hele boek geboeid te houden. Voor je het weet ben je namelijk alweer aan het einde van De verloren Wendy belandt.

In De nieuwe Wendy vond ik Sula soms een beetje irritant, maar je merkte dat zij een mooie ontwikkeling onderging en die zet door in De verloren Wendy. Ze weet goed in de huid van Sarina te kruipen en heeft de gebruiken van het hof redelijk snel onder de knie. Ook Sarina kruipt steeds meer uit haar schulp, maar dat moet ook wel als je, je voordoet als Sula. In De verloren Wendy vind je daarnaast weer een beetje romantiek en dat is heerlijk voor de afwisseling in het verhaal. Jami Leigh weet de spanning goed op te bouwen tussen Sarina en Ax. En ook Sula ontwikkelt romantische gevoelens. De vonken spatten af en toe van de bladzijdes af.

De verloren Wendy is een mooie afsluiting van de duologie over Sula en Sarina. Het verhaal is spannend, avontuurlijk, mysterieus en soms heerlijk romantisch. Wel zit er iets meer rust in dit deel dan in De nieuwe Wendy, maar er zitten voldoende plottwisten in het verhaal om de lezer toch geboeid te houden tot het einde. Wederom weet Jami Leigh weer mooie sprookjesachtige elementen in het verhaal te verwerken. Niet alleen van Peter Pan, maar ook van andere sprookjes. Dus wie weet is dit toch nog geen definitief afscheid van Lumin. Ik hoop het in ieder geval, want ik wil nog niet vertrekken uit deze prachtig opgebouwde wereld.