Wéér een vijf-sterren-beoordeling!

Ik kan er niets aan doen: wéér een vijf-sterren-beoordeling! Dit keer voor ‘deel vijf’ van De Zeven Zussen-serie. Het deel over zus Tiggy.

Taygete d’Apliese, oftewel Tiggy, heeft de speciale gave om dingen ‘aan te voelen’ én is dol op dieren. Ze gaat werken op een Schots landgoed (met een wel héél leuke eigenaar). Daar ontdekt Tiggy haar achtergrond: het Spaanse Granada, te midden van de zigeuners.

Naast dat ik mezelf volledig verlies in het verhaal, leert het geschiedenisdeel mij ook weer het één en ander, namelijk het moeilijke bestaan van de zigeunergemeenschap ten tijde van de Tweede Wereldoorlog, hun grotwoningen, waarzeggerij, het Alhambra, de flamencodans, enz.

Leuke details vind ik o.a. de omslagen en titels van deze serie. Alle verhalen zó verschillend, maar de setting waar het verhaal zich afspeelt, zijn op de omslagen precies zoals ik me ze voorstel tijdens het lezen. Heerlijk sfeertje! Daarnaast passen alle delen echt mooi bij elkaar: een pareltje op een boekenplank!
De titel ‘Maan’ is wederom een toepasselijke titel, vanwege de gave van Tiggy en de bruja’s. Leuk, om er tijdens het lezen waarom er voor een titel gekozen is.
Alle titels in deze serie passen ‘als zusjes’ bij elkaar. Prachtig!

Wat dit deel verder nog bijzonder maakt, is dat Lucinda Riley (vanwege gezondheidsproblemen) gedeeltes tijdens opnames in het ziekenhuis geschreven heeft. Ze bedankt haar team voor de steun. Zo te lezen in haar dankwoord was het geen makkelijke tijd voor haar. Daar is niets van te merken tijdens het lezen: het was weer een topper!

Het is wel duidelijk: ik ben fan van deze serie!
De schrijfstijl is fijn: ik kijk uit naar mijn lees-momentjes, het leest heerlijk ontspannen.

Nu snel door naar zus Electra in ‘Zon’!