Lezersrecensie
te bizar voor woorden
Jouw vlees & Bloed is volgens de kaft een psychologische thriller. Het verhaal gaat over Esther die, in principe, niet verder komt dan haar voordeur. Alles wat ze nodig heeft bevindt zich in haar appartement; videogames, haar schrijverschap en haar hamster Pim. En mocht ze zich ’s-avonds alleen voelen dan zoekt ze troost bij het skelet dat onder haar bed slaapt.
Deze ingredienten zijn in principe al voldoende voor een bizar verhaal, maar er is meer. Als Pim ziek wordt moet Esther het huis verlaten om naar een dierenarts te gaan. Bij terugkomst ontmoet ze Ulrike, haar buurvrouw en moeder van drie kinderen. Ulrike maakt gevoelens bij Esther los die ze niet zo goed kan plaatsen en wanneer Ulrike aan Esther vraagt of ze haar kan helpen, neemt deze de uitnodiging graag aan. Dit is de opmaat tot verschrikking.
Op de een of andere manier krijgt Anne Resseler het voor elkaar om een verhaal te schrijven met deze uitgangspunten zoals er geen geschreven is.
In het begin word je als lezer gewaarschuwd dat er stukken in het boek staan waar de nodige taalfouten in staan en dat je in het bezit moet zijn van een sterke maag. Geen van die waarschuwingen zijn overbodig. In het boek is er sprake van een verhaal dat door Esther geschreven is en we krijgen dit verhaal ook voorgeschoteld. Dit manuscript is heel warrig, mist interpunctie en de fouten maken dat ergernis gaat overheersen en ontneemt je het leesplezier.
Het verhaal wat over Esther gaat is eigenlijk te bizar voor woorden. Ze leeft samen met een skelet dat door het appartement wandelt, waar ze mee eet en waar ze Uno mee speelt. Voorts speelt ze een videogame waarvan het karakter zich ook opeens in haar appartement bevindt. Een en ander wordt gelardeerd met een overvloed aan bloed, ingewanden, kannibalisme en lichaamshorror zoals de auteur omschrijft.
Het verhaal heeft veel meer potentie dan dat er nu uitkomt want nu is het een kakafonie van goorheid geworden waardoor het verhaal ondergesneeuwd raakt.
In het nawoord geeft ze aan dat ze een schrijfster van horrorliteratuur is of dit geslaagd is, is aan de lezers.
Deze ingredienten zijn in principe al voldoende voor een bizar verhaal, maar er is meer. Als Pim ziek wordt moet Esther het huis verlaten om naar een dierenarts te gaan. Bij terugkomst ontmoet ze Ulrike, haar buurvrouw en moeder van drie kinderen. Ulrike maakt gevoelens bij Esther los die ze niet zo goed kan plaatsen en wanneer Ulrike aan Esther vraagt of ze haar kan helpen, neemt deze de uitnodiging graag aan. Dit is de opmaat tot verschrikking.
Op de een of andere manier krijgt Anne Resseler het voor elkaar om een verhaal te schrijven met deze uitgangspunten zoals er geen geschreven is.
In het begin word je als lezer gewaarschuwd dat er stukken in het boek staan waar de nodige taalfouten in staan en dat je in het bezit moet zijn van een sterke maag. Geen van die waarschuwingen zijn overbodig. In het boek is er sprake van een verhaal dat door Esther geschreven is en we krijgen dit verhaal ook voorgeschoteld. Dit manuscript is heel warrig, mist interpunctie en de fouten maken dat ergernis gaat overheersen en ontneemt je het leesplezier.
Het verhaal wat over Esther gaat is eigenlijk te bizar voor woorden. Ze leeft samen met een skelet dat door het appartement wandelt, waar ze mee eet en waar ze Uno mee speelt. Voorts speelt ze een videogame waarvan het karakter zich ook opeens in haar appartement bevindt. Een en ander wordt gelardeerd met een overvloed aan bloed, ingewanden, kannibalisme en lichaamshorror zoals de auteur omschrijft.
Het verhaal heeft veel meer potentie dan dat er nu uitkomt want nu is het een kakafonie van goorheid geworden waardoor het verhaal ondergesneeuwd raakt.
In het nawoord geeft ze aan dat ze een schrijfster van horrorliteratuur is of dit geslaagd is, is aan de lezers.
1
Reageer op deze recensie