Opnieuw maakt dit boek indruk!

Nu ik de Wezenmoeder heb gelezen, heb ik alle boeken van deze schrijfster gelezen. En wederom ben ik weer verrast door dit boeiende verhaal.

Wat nu als je 13 jaar oud bent en je moeder overlijdt en jij achterblijft met je 2 broertjes van 4 maanden oud?

Pia is ten einde raad, het eten is op en als ze geen eten gaat zoeken zullen ze alle 3 sterven. Dan maakt ze een beslissing die haar, haar hele leven zal achtervolgen, want tijdens haar zoektocht naar eten wordt ze zelf ziek. 6 dagen later wordt ze wakker in een kerk en heeft niemand enig idee wat er met haar broertjes is gebeurd. En niemand lijkt te luisteren, door de vreselijke griep die rond gaat, liggen de ziekenhuizen overvol, puilen de weeshuizen uit door alle kinderen die wees zijn geworden en is er echt geen tijd om Pia haar broertjes te zoeken. Als ze dan ook nog gedwongen meegekomen wordt naar het weeshuis is Pia ten einde raad! Hoe zal ze ooit weten wat er met haar broertjes is gebeurd en zal ze ze ooit weer terug zien?

Prachtig, meeslepend, dit verhaal is de leesuurtjes weer zeker waard!