Prachtig debuut(je)

Raaf is het debuutroman van Roos Vlogman (1992). Je zou haar kunnen kennen van de schrijfwedstrijd Write Now! Bij deze wedstrijd wist ze voor haar verhaal ‘Sessie 51’ de juryprijs te winnen. Haar debuut is een opvallende roman, omdat het maar 146 pagina’s heeft.



Raaf gaat over een 15 jarige puber. Hij leeft alleen met zijn moeder die absoluut niet geschikt is om een kind op te voeden. Raaf probeert er het beste van te maken en kent zijn moeder heel erg goed. Het is eerder dat Raaf voor zijn moeder zorgt dan andersom. In het boek geeft Raaf aan dat zijn moeder hem alles zelf laat leren. Veel passages in dit boek blijven hangen, omdat ze allemaal 'te' bizar zijn. Moeder speelt bijvoorbeeld spelletjes met Raaf. Zij gaat zich buiten ergens verstoppen en hij moet haar gaan zoeken. Of moeder eist een soa-test en gaat met hem mee naar de huisarts. Tevens is moeder een grootliefhebber van alcohol. In het verhaal stapelt het zich allemaal op en het wordt gekker en gekker. Als moeder de hond in moet laten slapen, schreeuwt ze naar Raaf dat ze niemand meer heeft. Au! die komt als lezer ook wel even binnen.


Vlogman heeft een hele prettige schrijfstijl. Het leest vlot en ze maakt regelmatig gebruik van prachtige metaforen. Het lijkt soms wel poëtisch. Het nadeel van het vlotte lezen is dat je ongemerkt te snel door mooie stukjes tekst heen gaat. Doordat het boekje zo dun is, zou je bijna de moeite moeten nemen om het nog een keer te lezen. Het boek had van mij wel iets dikker gemogen, want ik had graag nog wat meer informatie gehad over de moeder van Raaf.