Lezersrecensie
De verloren kinderen
De verloren kinderen van Diney Costeloe gaat over de zusjes Rita (9 jaar) en Rosie (5 jaar). Ze worden door hun moeder in een kindertehuis geplaatst, omdat hun stiefvader hun niet accepteert. Moeder is zwanger van deze man en als ze wil dat hij het nieuwe kind erkent, dan moet ze afstand doen van haar dochtertjes. Na de Tweede Wereldoorlog worden de zusjes samen met allemaal andere kinderen naar een tehuis in Australië gestuurd. De zusjes blijven bij elkaar totdat er een stel komt die geïnteresseerd is in het adopteren van Rosie. Na deze adoptie worden Rita en Rosie voor het eerst gescheiden. Vinden ze elkaar ooit nog terug? Diney Costeloe heeft een hele prettige schrijfstijl en het leest dan ook lekker vlot. Het hele boek bleef ik geboeid, ik moest gewoon verder lezen. Ondanks dat ze de ene keer heel gedetailleerd schrijft en een andere keer er wat sneller door heen gaat is het een boek dat ik nooit meer zal vergeten. Je wilt gewoon weten hoe het met Rita en Rosie verder gaat. Wat heeft moeder ooit bezield om afstand te doen van haar dochtertjes? En wat bezielt een man om dit van een vrouw te eisen? Al huilend heb ik dit boek dicht gedaan.
1
Reageer op deze recensie