Blijvende vriendschap die alles doorstaat

Drie jonge vrouwen ontmoeten elkaar in Griekenland tijdens een schildercursus. Ieder van hen heeft een verschillende, maar goede reden om even het dagelijks leven te ontvluchten. Dorine voelt de sleur van het vrouw en moeder zijn, het dochtertje van Julia is overleden en Lily, een kunstenares die in een commune woont, wil haar blik verruimen. Dit speelt zich eind jaren zeventig af.
Tussen de vrouwen ontstaat een hechte vriendschap en die groeit door de jaren heen. Ze zien elkaar regelmatig en hun kinderen logeren bij elkaar.
Veertig jaar later zijn de vrouwen alle drie alleen, hun echtgenoten zijn overleden. Dan besluiten zij een huis in Leiden te zoeken waar ze kunnen gaan samenwonen en ieder toch voldoende eigen ruimte heeft. Zij vinden een monumentaal pand op de Herengracht en laten dat verbouwen tot appartementen en een gezamenlijke ruimte. Er is ook nog een ruimte die ze kunnen verhuren. Zij doen elkaar een belofte: We gaan hier verticaal in en pas horizontaal weer uit. De extra ruimte verhuren zij aan Dolf, een extravagante zeventiger. Als hij bij hen intrekt, roept hij bij het verhuizen de hulp in van een aantal studenten die naast hen wonen. Om de studenten te bedanken en buren te leren kennen, geven zij een house warming feest. Sindsdien staan Dorine, Julia en Lily bekend als “de Dames op de Herengracht”.
Na verloop van tijd wordt Julia steeds vergeetachtiger en na onderzoek blijkt zij Alzheimer te hebben. Gedachtig hun belofte aan elkaar besluiten zij Julia zelf te verzorgen en op haar te passen.

In “Dames op de Herengracht” is de vriendschap tussen de vrouwen een duidelijke rode draad. Maar ondanks die vriendschap zijn er in het verleden dingen gebeurd die minder mooi zijn. Dorine voelt zich nog steeds schuldig en kan er niet over praten. Tot zij het niet langer voor zich kan houden en het Lily vertelt. Zal hun vriendschap het aankunnen?
Bij de verzorging van Julia krijgen zij hulp van Remy, de zoon van Lily.

Het boek heeft een vlotte schrijfstijl en kent veel humoristische situaties. Je voelt de vriendschap tussen de hoofdpersonen en ziet hoe zij elkaar met een enkel woord begrijpen.
Vooral het verloop van het ziekteproces bij Alzheimer is heel realistisch beschreven. De goede en minder goede dagen, waarvan de goede dagen steeds zeldzamer worden, en hoe ver de solidariteit tussen de vriendinnen gaat.

Het eerste deel van het boek wordt beschreven vanuit het perspectief van Dorine, het tweede deel vanuit Dolf. Door deze opzet lees je het verhaal vanuit de nuchtere Dorine tot het moment dat het met Julia slechter gaat en daarna vanuit Dolf die een heel andere kijk op de zaken heeft, mede door zijn liefde voor Julia. Door deze opzet zijn de verschillende emoties van de hoofdpersonen ook erg duidelijk.
De karakters zijn goed beschreven, de dialogen klinken heel natuurlijk.

Margareth Hillebrandt is geboren in Lisse en groeide op in Leiden. Zij werkte jarenlang in de ouderenzorg en deed daar haar inspiratie voor de roman Dames op de Herengracht.
Eerder verschenen van haar de thriller Jeugdzonde en de roman Obsessie.