Lezersrecensie
Satirische familieroman die België (en de hele wereld) op de hak neemt
In “Het goddelijke monster” maken we kennis met de Vlaamse familie Deschryver en als hoofdpersoon het knappe kindvrouwtje Katrien, die in haar jonge leven al heel wat rampen veroorzaakt heeft.
Het boek start met een jachtongeval in Zuid-Frankrijk. Katrien schiet haar man Dirk dood, omdat zij denkt een everzwijn te horen achter de struiken. Bij thuiskomst wordt zij beschuldigd van moord, hun huwelijk was niet optimaal en dit was toch een makkelijke manier om van Dirk af te komen. Of kreeg zij opdracht van haar schoonvader Herman, die de corrupte regering adviseert? Hermans broer Leo heeft aantekenboekjes van Dirk gevonden en bestookt zijn broer ermee. De aantekeningen zijn in een soort code en als onderzoeksrechter De Decker ze in handen krijgt, probeert hij ze te ontcijferen, net als de dagboekaantekeningen die hij gevonden heeft in de cel van Katrien.
Katrien voelt zich geen dader, maar martelares en begrijpt niet dat ze gevangengenomen wordt. Na het ongeval is Katrien gestopt met spreken, maar De Decker wil haar aan het praten krijgen. Als hem dat niet lukt, is hij daar verbolgen over.
Alle leden van de familie Deschryver hebben bijzondere karaktertrekjes. Zo zijn er de twee homofiele broers (heerlijke scene als zij elkaar ontmoeten in een dark room zonder te beseffen dat ze daar elkaar liefkozen), de schoonzus die een oogje op Dirk had, drie roddelende tantes en de aan pillen verslaafde moeder van Katrien. Ze vertrouwen elkaar niet en zitten elkaar graag dwars.
Een van de leuke dingen in dit boek is dat ook de personen die dood zijn een belangrijke rol in het boek blijven spelen. Zij volgen de gebeurtenissen en zijn overal bij aanwezig.
Tom Lanoye schrijft op een zeer humoristische en scherpe manier over de misstanden in het hedendaagse België in deze satirische familieroman. Vuile handel en corrupte, gesjoemel en hypocrisie. Het lijkt erop dat elk lid van de familie eraan meedoet. Niet alleen de familie Deschryver valt langzaam maar zeker uit elkaar, zij staan symbool voor België en de hele moderne wereld.
Door de perspectiefwisselingen leer je alle familieleden goed kennen. Deze wisseling is noodzakelijk, omdat elk zo zijn visie op het gebeuren kan geven. Katrien praat per slot weinig tot niet, al zijn haar gedachten, deels via haar dagboekaantekeningen, wel weergegeven.
“Het goddelijke monster” is het eerste deel van een trilogie. De andere delen zijn “Zwarte tranen” en “Boze tongen”.
Tom Lanoye (27 augustus 1958, Sint-Niklaas) is schrijver, columnist en scenarioschrijver. Hij woont en werkt in Antwerpen en Kaapstad. Hij schreef meer dan 50 romans, toneelstukken, kritieken, verhalen en dichtbundels. Zijn pennenvruchten zijn vertaald naar meer dan vijftien talen en zijn toneelstukken worden in twintig landen opgevoerd.
In 2012 schreef Lanoye het Boekenweekgeschenk “Heldere hemel”.
“Het goddelijke monster” won twee Humo’s Gouden Bladwijzers, twee Gouden Uil Publieksprijzen, de Gouden Uil Literatuurprijs en de Inktaap.
In 2014 ontving hij de Constantijn Huygensprijs voor zijn hele oeuvre.
Het boek start met een jachtongeval in Zuid-Frankrijk. Katrien schiet haar man Dirk dood, omdat zij denkt een everzwijn te horen achter de struiken. Bij thuiskomst wordt zij beschuldigd van moord, hun huwelijk was niet optimaal en dit was toch een makkelijke manier om van Dirk af te komen. Of kreeg zij opdracht van haar schoonvader Herman, die de corrupte regering adviseert? Hermans broer Leo heeft aantekenboekjes van Dirk gevonden en bestookt zijn broer ermee. De aantekeningen zijn in een soort code en als onderzoeksrechter De Decker ze in handen krijgt, probeert hij ze te ontcijferen, net als de dagboekaantekeningen die hij gevonden heeft in de cel van Katrien.
Katrien voelt zich geen dader, maar martelares en begrijpt niet dat ze gevangengenomen wordt. Na het ongeval is Katrien gestopt met spreken, maar De Decker wil haar aan het praten krijgen. Als hem dat niet lukt, is hij daar verbolgen over.
Alle leden van de familie Deschryver hebben bijzondere karaktertrekjes. Zo zijn er de twee homofiele broers (heerlijke scene als zij elkaar ontmoeten in een dark room zonder te beseffen dat ze daar elkaar liefkozen), de schoonzus die een oogje op Dirk had, drie roddelende tantes en de aan pillen verslaafde moeder van Katrien. Ze vertrouwen elkaar niet en zitten elkaar graag dwars.
Een van de leuke dingen in dit boek is dat ook de personen die dood zijn een belangrijke rol in het boek blijven spelen. Zij volgen de gebeurtenissen en zijn overal bij aanwezig.
Tom Lanoye schrijft op een zeer humoristische en scherpe manier over de misstanden in het hedendaagse België in deze satirische familieroman. Vuile handel en corrupte, gesjoemel en hypocrisie. Het lijkt erop dat elk lid van de familie eraan meedoet. Niet alleen de familie Deschryver valt langzaam maar zeker uit elkaar, zij staan symbool voor België en de hele moderne wereld.
Door de perspectiefwisselingen leer je alle familieleden goed kennen. Deze wisseling is noodzakelijk, omdat elk zo zijn visie op het gebeuren kan geven. Katrien praat per slot weinig tot niet, al zijn haar gedachten, deels via haar dagboekaantekeningen, wel weergegeven.
“Het goddelijke monster” is het eerste deel van een trilogie. De andere delen zijn “Zwarte tranen” en “Boze tongen”.
Tom Lanoye (27 augustus 1958, Sint-Niklaas) is schrijver, columnist en scenarioschrijver. Hij woont en werkt in Antwerpen en Kaapstad. Hij schreef meer dan 50 romans, toneelstukken, kritieken, verhalen en dichtbundels. Zijn pennenvruchten zijn vertaald naar meer dan vijftien talen en zijn toneelstukken worden in twintig landen opgevoerd.
In 2012 schreef Lanoye het Boekenweekgeschenk “Heldere hemel”.
“Het goddelijke monster” won twee Humo’s Gouden Bladwijzers, twee Gouden Uil Publieksprijzen, de Gouden Uil Literatuurprijs en de Inktaap.
In 2014 ontving hij de Constantijn Huygensprijs voor zijn hele oeuvre.
2
1
Reageer op deze recensie