Mooi eerbetoon aan de bruidsjurk uit het Palmhoutwrak

De jurk van Texel is de eerste historische roman van Olga Hoekstra, al schrijft ze ook onder het pseudoniem Lis Lucassen. Het verhaal is gebaseerd op de waargebeurde vondst van een vrijwel gave 17e eeuwse bruidsjurk aan boord van het Palmhoutwrak. De jurk is tentoongesteld in het Texelse museum Kaap Skil en over de botsing tussen de Texelse duikers en de Rijksdienst werd de NPO documentaire De jurk en het scheepswrak gemaakt, wat Olga Hoekstra inspireerde om het liefdesverhaal achter de jurk te vertellen.

Het boek heeft twee verhaallijnen. We volgen Elisabeth uit Medemblik in 1652. Haar vader heeft besloten dat ze naar Amerika moet om te trouwen met iemand die ze zelf niet kent. Ze is heimelijk verliefd op een bediende die nooit geaccepteerd zal worden, dus ze heeft geen keus. Maar wanneer ze met haar dienstmeisje naar Texel vertrekt, neemt ze een drastische beslissing. In het heden volgen we archeologe Emilie, wanneer sportduikers de jurk vinden in het eeuwenoude scheepswrak, mag zij onderzoeken van wie de jurk is geweest. Duiker Joost de Ridder zou kunnen helpen, maar hij werkt niet echt mee. Wanneer Emilie op het eiland komt, ontdekt ze dat alles anders is dan ze had gedacht.

Behalve hun connectie met de jurk hebben beide vrouwen het nodige gemeen: Ze worstelen met zaken in hun leven en de band met de ouders is om verschillende redenen niet optimaal. Maar er zijn ook levensgrote verschillen. Elisabeth hoort haar plaats te kennen en mag niets zelf beslissen terwijl Emilie heeft gestudeerd en een glansrijke carrière najaagt. Vinden ze uiteindelijk balans en geluk in het leven?

De afwisseling van heden en verleden zorgt voor een dynamisch verhaal wat nergens langdradig wordt. Hoekstra heeft haar huiswerk gedaan. Er is emotionele diepgang door de problemen van de vrouwen. De feiten waarop het heden gebaseerd is, zorgen voor een realistisch gevoel, terwijl de feelgoodelementen van de liefdesverhalen en de beschrijvingen van de prachtige omgeving zorgen voor wat luchtigheid en een verhaal waar je helemaal in op kunt gaan. De dialogen zijn sterk en je leert de personages goed kennen. De balans is goed. De schrijfstijl van Hoekstra is vlot en beeldend.
Al met al is het een prettig leesbare historische roman met verrassende elementen. Een mooi eerbetoon aan de Texelse bruidsjurk uit het Palmhoutwrak.