Lezersrecensie
Een Op en Top feelgoodverhaal
De Britse bestsellerauteur Jill Mansell staat bekend om haar vrolijke en eigentijdse feelgoodromans. Wanneer je van haar een boek oppakt, weet je wat je krijgt, leuke personages, een hoop verwikkelingen, humor en romantiek. Een beproefd recept dat ze inmiddels in meer dan dertig romans heeft toegepast. Haar meest recente roman heet Denk jij ook weleens aan mij (2025) en de vertaling is van Marja Borg.
Het verhaal speelt zich af in Starbourne, een klein dorpje in de Cotswolds, Engeland. Naast de gewone huizen is er een landgoed met landhuis, een bloemenwinkel, een kleine supermarkt en een café, meer niet. Nick Callaghan heeft op grond van het landgoed luxe vakantievilla’s mogen bouwen. Hij heeft Nella Hughes ingehuurd om alles in goede banen te leiden met de gasten en hun wensen in te willigen (tot zover als mogelijk is). Het is een geweldig concept en de huizen zijn continu verhuurd. Als basis voor een roman, is het de ideale setting om de personages op te voeren en gebeurtenissen en interacties in gang te zetten.
Mansell is een ster in het bedenken en uitwerken van haar personages. De meesten van hen zijn gewone mensen, waardoor je als lezer makkelijk met hen kan meeleven omdat ze zo herkenbaar zijn. Daarnaast zijn er een of twee personen die wat wereldvreemd zijn, maar in hun hart goed en sympathiek. Tenslotte ontbreekt de vervelende, verwende rotte appel niet, die als tegenwicht geldt voor de vaak toch wat brave hoofdpersonages. In Denk jij ook weleens aan mij is het niet anders en dat zorgt een verscheidenheid aan mensen binnen het verhaal.
Nick en Nella zijn de personages waar het boek om draait. Lieve gewone mensen die hard werken en die de aantrekkingskracht die er tussen hen is proberen te negeren. Door hun werk als verhuurders van de luxe villa’s krijgen ze te maken met een bont gezelschap van gasten. Een van hen is de Amerikaanse filmster Lizzie Rafferty, die even klaar is met haar hectische acteursleven. Ze trekt zich terug in een van de villa’s om haar autobiografie op te laten tekenen door de zwangere ghostwriter Cami. Lizzie staat op een kruispunt in haar leven en de weken in Engeland veranderen haar op een mooie manier. Mansell heeft haar op sympathieke wijze uitgewerkt.
Ook de personages met de kleinere rollen kleuren het verhaal. De jonge schoonmaakster Maeve en haar vader Matthew, ghostwriter Cami, Esme Addis van de pub en Hugo Peverill als landgoed erfgenaam zijn geweldig om over te lezen. De humor is terug te vinden in de personages die buiten de lijntjes kleuren zoals de rijke Tommy Kessler en zijn rivaal Jed Diamond. Een excentrieke kunstenaar en een verwend rijkeluiszoontje laten zien dat niet alles in het dorpje rozengeur en maneschijn is. De auteur zet hiermee een evenwichtige en realistische gemeenschap neer.
Wat is het heerlijk om door Mansell mee te worden genomen naar Starbourne en meegevoerd in wat er gebeurt. Haar manier van schrijven is net als in haar vorige romans, prettig om te lezen. De omgeving en haar personages komen tijdens het verhaal tot leven. Ze werkt haar dialogen mooi uit en de verwikkelingen rondom de personages zijn nooit saai. Dat er toevalligheden zijn is neem je als lezer voor lief en dat de uitkomst van wie er met wie eindigt, voorspelbaar is ook. Het is gewoon een op en top feelgoodverhaal, met humor en romantiek. En de schrijfster weet er evengoed zwaardere thema’s in te verwerken als verlies en rouw, zonder dat het feelgoodgevoel verdwijnt.
Met een roman van Mansell mag je gewoon een paar uur ongegeneerd genieten. Met leuke, lieve en grappige personages is het haar met Denk jij ook weleens aan mij opnieuw gelukt om een heerlijk droom-maar-lekker-weg feelgoodboek te schrijven. Het is lezen en genieten tot het boek uit is.
Het verhaal speelt zich af in Starbourne, een klein dorpje in de Cotswolds, Engeland. Naast de gewone huizen is er een landgoed met landhuis, een bloemenwinkel, een kleine supermarkt en een café, meer niet. Nick Callaghan heeft op grond van het landgoed luxe vakantievilla’s mogen bouwen. Hij heeft Nella Hughes ingehuurd om alles in goede banen te leiden met de gasten en hun wensen in te willigen (tot zover als mogelijk is). Het is een geweldig concept en de huizen zijn continu verhuurd. Als basis voor een roman, is het de ideale setting om de personages op te voeren en gebeurtenissen en interacties in gang te zetten.
Mansell is een ster in het bedenken en uitwerken van haar personages. De meesten van hen zijn gewone mensen, waardoor je als lezer makkelijk met hen kan meeleven omdat ze zo herkenbaar zijn. Daarnaast zijn er een of twee personen die wat wereldvreemd zijn, maar in hun hart goed en sympathiek. Tenslotte ontbreekt de vervelende, verwende rotte appel niet, die als tegenwicht geldt voor de vaak toch wat brave hoofdpersonages. In Denk jij ook weleens aan mij is het niet anders en dat zorgt een verscheidenheid aan mensen binnen het verhaal.
Nick en Nella zijn de personages waar het boek om draait. Lieve gewone mensen die hard werken en die de aantrekkingskracht die er tussen hen is proberen te negeren. Door hun werk als verhuurders van de luxe villa’s krijgen ze te maken met een bont gezelschap van gasten. Een van hen is de Amerikaanse filmster Lizzie Rafferty, die even klaar is met haar hectische acteursleven. Ze trekt zich terug in een van de villa’s om haar autobiografie op te laten tekenen door de zwangere ghostwriter Cami. Lizzie staat op een kruispunt in haar leven en de weken in Engeland veranderen haar op een mooie manier. Mansell heeft haar op sympathieke wijze uitgewerkt.
Ook de personages met de kleinere rollen kleuren het verhaal. De jonge schoonmaakster Maeve en haar vader Matthew, ghostwriter Cami, Esme Addis van de pub en Hugo Peverill als landgoed erfgenaam zijn geweldig om over te lezen. De humor is terug te vinden in de personages die buiten de lijntjes kleuren zoals de rijke Tommy Kessler en zijn rivaal Jed Diamond. Een excentrieke kunstenaar en een verwend rijkeluiszoontje laten zien dat niet alles in het dorpje rozengeur en maneschijn is. De auteur zet hiermee een evenwichtige en realistische gemeenschap neer.
Wat is het heerlijk om door Mansell mee te worden genomen naar Starbourne en meegevoerd in wat er gebeurt. Haar manier van schrijven is net als in haar vorige romans, prettig om te lezen. De omgeving en haar personages komen tijdens het verhaal tot leven. Ze werkt haar dialogen mooi uit en de verwikkelingen rondom de personages zijn nooit saai. Dat er toevalligheden zijn is neem je als lezer voor lief en dat de uitkomst van wie er met wie eindigt, voorspelbaar is ook. Het is gewoon een op en top feelgoodverhaal, met humor en romantiek. En de schrijfster weet er evengoed zwaardere thema’s in te verwerken als verlies en rouw, zonder dat het feelgoodgevoel verdwijnt.
Met een roman van Mansell mag je gewoon een paar uur ongegeneerd genieten. Met leuke, lieve en grappige personages is het haar met Denk jij ook weleens aan mij opnieuw gelukt om een heerlijk droom-maar-lekker-weg feelgoodboek te schrijven. Het is lezen en genieten tot het boek uit is.
2
Reageer op deze recensie