Lezersrecensie
Een goed en origineel thrillerdebuut
Shanna de Jong werkte als docent Nederlands, tot ze zich geheel ging richten op het werk als auteur. Na het werk als ghostwriter en het schrijven van een non-fictieboek, debuteert ze nu met de psychologische thriller Niets gezien met Zeeland als setting. Een verhaal over een schrijfster die zich gaat verdiepen in een cold case van 26 jaar geleden, met alle gevolgen van dien.
Hoofdpersonage Caro Woesthoff is een jonge vrouw die na het schrijven van een bestseller op zoek is naar een nieuw verhaal. Ze raakt geïntrigeerd door een Zeeuwse geschiedenis waarbij in februari 1996 een baby werd gevonden in een mandje in het riet. Het mysterie rondom deze vondeling van ‘t Sas werd nooit opgehelderd. Caro heeft zich ingelezen in de materie, maar mist nog veel informatie. Ze besluit een huisje te huren in Wilhelminadorp om te achterhalen wat er destijds is gebeurd. Ter plaatse krijgt ze hulp van huisarts Aram Coster en van de plaatselijke agenten Jasper, Siem en Loïs. Door onderzoek en gesprekken met betrokken personen weten ze met elkaar nieuwe informatie boven water te krijgen. Ondertussen doet iemand er alles aan om te voorkomen dat Caro de waarheid zal ontdekken.
Niets gezien begint met een indrukwekkende proloog die gelijk een hoop vragen oproept, om daarna te verspringen naar het heden en de speurtocht van Caro. De opbouw is verder chronologisch en de het speurwerk is realistisch uitgewerkt. Tijdens het onderzoek komen er regelmatig nieuwe namen van betrokkenen naar boven. Het contact met die mensen levert belangrijke informatie op. Er ontstaat een domino-effect en langzaamaan vallen puzzelstukjes op hun plek. Maar het gaat niet vlekkeloos. Het leven in Wilhelminadorp is niet zo veilig als Caro had gedacht en ze is haar leven niet meer zeker. Op beeldende wijze worden diverse actiescènes beschreven die de spanning van het verhaal en de nieuwsgierigheid naar het ‘wie’ en ‘waarom’ verhogen.
Het personage Caro is goed uitgewerkt. Ze is een sterke vrouw die zich heeft weten los te maken uit een toxische relatie. Ze is daardoor onzeker en kwetsbaar, maar ook een doorzetter. Haar verleden maakt het moeilijk om mensen te vertrouwen. Doordat Caro het verhaal vertelt als ik-personage, krijg je een goed beeld van de onzekerheden die ze heeft omtrent de dorpsbewoners die haar willen helpen. Daarnaast maakt ze niet altijd logische keuzes, maar als lezer kan je wel begrijpen waarom ze die dingen doet.
Van de andere personages kom je als lezer genoeg te weten, maar het is vanuit het perspectief van Caro. Het is als lezer dan ook gissen wie er wel en wie niet te vertrouwen is. Iedereen lijkt een geheim met zich mee te dragen. Ook hiervan is de uitwerking goed. De interacties tussen de personages en de dialogen voelen natuurlijk aan. De setting van Zeeland is een mooie keuze en herkenbaar uitgewerkt met beschrijvingen van het weer, de zee, de dijk, de sluis en het dorp.
Het boek leest vlot en het verhaal kent verrassende wendingen. De Jong weet de lezer regelmatig op het verkeerde been te zetten. Niets gezien kent een mooie balans tussen psychologische spanning en directe actie. De onderhuidse spanning laat je voelen dat er iets gaat gebeuren, maar als het zover is, is het toch onverwacht. De daaruit voortvloeiende actie schuurt soms tegen de grenzen van geloofwaardigheid aan, maar het voert de spanning en de nieuwsgierigheid naar de ontknoping goed op. Het hoe en waarom over de vondeling en de aanslagen blijft tot het einde een puzzel met verrassende ontknoping. Het boek eindigt met een epiloog vanuit Caro geschreven en dat maakt het verhaal compleet.
Niets gezien is een goed en origineel thrillerdebuut met een sterk hoofdpersonage en een interessante speurtocht naar geheimen uit het verleden.
Hoofdpersonage Caro Woesthoff is een jonge vrouw die na het schrijven van een bestseller op zoek is naar een nieuw verhaal. Ze raakt geïntrigeerd door een Zeeuwse geschiedenis waarbij in februari 1996 een baby werd gevonden in een mandje in het riet. Het mysterie rondom deze vondeling van ‘t Sas werd nooit opgehelderd. Caro heeft zich ingelezen in de materie, maar mist nog veel informatie. Ze besluit een huisje te huren in Wilhelminadorp om te achterhalen wat er destijds is gebeurd. Ter plaatse krijgt ze hulp van huisarts Aram Coster en van de plaatselijke agenten Jasper, Siem en Loïs. Door onderzoek en gesprekken met betrokken personen weten ze met elkaar nieuwe informatie boven water te krijgen. Ondertussen doet iemand er alles aan om te voorkomen dat Caro de waarheid zal ontdekken.
Niets gezien begint met een indrukwekkende proloog die gelijk een hoop vragen oproept, om daarna te verspringen naar het heden en de speurtocht van Caro. De opbouw is verder chronologisch en de het speurwerk is realistisch uitgewerkt. Tijdens het onderzoek komen er regelmatig nieuwe namen van betrokkenen naar boven. Het contact met die mensen levert belangrijke informatie op. Er ontstaat een domino-effect en langzaamaan vallen puzzelstukjes op hun plek. Maar het gaat niet vlekkeloos. Het leven in Wilhelminadorp is niet zo veilig als Caro had gedacht en ze is haar leven niet meer zeker. Op beeldende wijze worden diverse actiescènes beschreven die de spanning van het verhaal en de nieuwsgierigheid naar het ‘wie’ en ‘waarom’ verhogen.
Het personage Caro is goed uitgewerkt. Ze is een sterke vrouw die zich heeft weten los te maken uit een toxische relatie. Ze is daardoor onzeker en kwetsbaar, maar ook een doorzetter. Haar verleden maakt het moeilijk om mensen te vertrouwen. Doordat Caro het verhaal vertelt als ik-personage, krijg je een goed beeld van de onzekerheden die ze heeft omtrent de dorpsbewoners die haar willen helpen. Daarnaast maakt ze niet altijd logische keuzes, maar als lezer kan je wel begrijpen waarom ze die dingen doet.
Van de andere personages kom je als lezer genoeg te weten, maar het is vanuit het perspectief van Caro. Het is als lezer dan ook gissen wie er wel en wie niet te vertrouwen is. Iedereen lijkt een geheim met zich mee te dragen. Ook hiervan is de uitwerking goed. De interacties tussen de personages en de dialogen voelen natuurlijk aan. De setting van Zeeland is een mooie keuze en herkenbaar uitgewerkt met beschrijvingen van het weer, de zee, de dijk, de sluis en het dorp.
Het boek leest vlot en het verhaal kent verrassende wendingen. De Jong weet de lezer regelmatig op het verkeerde been te zetten. Niets gezien kent een mooie balans tussen psychologische spanning en directe actie. De onderhuidse spanning laat je voelen dat er iets gaat gebeuren, maar als het zover is, is het toch onverwacht. De daaruit voortvloeiende actie schuurt soms tegen de grenzen van geloofwaardigheid aan, maar het voert de spanning en de nieuwsgierigheid naar de ontknoping goed op. Het hoe en waarom over de vondeling en de aanslagen blijft tot het einde een puzzel met verrassende ontknoping. Het boek eindigt met een epiloog vanuit Caro geschreven en dat maakt het verhaal compleet.
Niets gezien is een goed en origineel thrillerdebuut met een sterk hoofdpersonage en een interessante speurtocht naar geheimen uit het verleden.
2
Reageer op deze recensie