Lezersrecensie
Bedankt Matthew!
Dit boek las ik daags na het overlijden van Matthew Perry. Het voelde alsof ik een vriend verloor en dat geldt voor de vele, vele fans van de serie Friends. Geen Chandler Bing meer, de grote komiek van de serie.
Maar wie was Matthew eigenlijk echt? Dat valt te lezen in dit openhartige verhaal. Matthew was een komiek, dat staat vast, maar in wezen was hij een eenzame ziel, een alleenreizend kind.
Het begint met Matthew als baby, op de leeftijd van 6 maanden kreeg hij al barbituraten omdat hij een huilbaby was. Ligt daarin de kiem van zijn verslavingsgevoeligheid? Of ligt die in de slechte hechting, door het uit elkaar gaan van zijn ouders?
Gaandeweg dringt het gevoel zich op dat er intrinsiek iets mis was met Matthew. Iets wat hij zelf "Het grote verschrikkelijke ding" noemt. Want hoe kan het dat veel mensen kunnen afkicken, maar dat het hem maar niet lukt?
"Deze kwaal........ dit grote, verschrikkelijke ding. Mijn verslaving heeft meer kapot gemaakt dan me lief is. Het verwoestte mijn relaties en vergalde mijn levensvreugde "
Het is geen vrolijk verhaal. De struggelingen met verslavingen, de eenzaamheid, de wanhopige zoektocht naar liefde, naar een relatie.
Friends heeft zijn leven in eerste instantie gered, maar roem en rijkdom waren niet genoeg. Paradoxaal genoeg versterkten de roem en rijkdom de verslavingen.
Het is een intriest verhaal, maar Matthew is sterk en weet steeds te overleven en daarbij zich ook nog in te zetten om anderen te helpen. De angst voor de dood helpt hem uiteindelijk, na vele afkickpogingen, terugvallen en operaties omdat zijn lichaam het opgaf, toch clean te worden. En zijn vele lieve vrienden helpen hem erdoorheen.
Ik hield al van Chandler Bing, ik hou nu ook van Matthew, het kleine alleenreizende kind in het lichaam van een knuffelbeer. Ik had hem zo nog de liefde van zijn leven gegund en een paar kleine Matties, maar helaas mocht het niet zo zijn en hopelijk weet hij nu wat Gods bedoeling van dit alles was.
Rust zacht Matthew en bedankt voor alles wat je hebt gegeven en aan ons hebt nagelaten.
Maar wie was Matthew eigenlijk echt? Dat valt te lezen in dit openhartige verhaal. Matthew was een komiek, dat staat vast, maar in wezen was hij een eenzame ziel, een alleenreizend kind.
Het begint met Matthew als baby, op de leeftijd van 6 maanden kreeg hij al barbituraten omdat hij een huilbaby was. Ligt daarin de kiem van zijn verslavingsgevoeligheid? Of ligt die in de slechte hechting, door het uit elkaar gaan van zijn ouders?
Gaandeweg dringt het gevoel zich op dat er intrinsiek iets mis was met Matthew. Iets wat hij zelf "Het grote verschrikkelijke ding" noemt. Want hoe kan het dat veel mensen kunnen afkicken, maar dat het hem maar niet lukt?
"Deze kwaal........ dit grote, verschrikkelijke ding. Mijn verslaving heeft meer kapot gemaakt dan me lief is. Het verwoestte mijn relaties en vergalde mijn levensvreugde "
Het is geen vrolijk verhaal. De struggelingen met verslavingen, de eenzaamheid, de wanhopige zoektocht naar liefde, naar een relatie.
Friends heeft zijn leven in eerste instantie gered, maar roem en rijkdom waren niet genoeg. Paradoxaal genoeg versterkten de roem en rijkdom de verslavingen.
Het is een intriest verhaal, maar Matthew is sterk en weet steeds te overleven en daarbij zich ook nog in te zetten om anderen te helpen. De angst voor de dood helpt hem uiteindelijk, na vele afkickpogingen, terugvallen en operaties omdat zijn lichaam het opgaf, toch clean te worden. En zijn vele lieve vrienden helpen hem erdoorheen.
Ik hield al van Chandler Bing, ik hou nu ook van Matthew, het kleine alleenreizende kind in het lichaam van een knuffelbeer. Ik had hem zo nog de liefde van zijn leven gegund en een paar kleine Matties, maar helaas mocht het niet zo zijn en hopelijk weet hij nu wat Gods bedoeling van dit alles was.
Rust zacht Matthew en bedankt voor alles wat je hebt gegeven en aan ons hebt nagelaten.
6
Reageer op deze recensie
