Nadenken over blindelings vertrouwen in religie en wetenschap.

Gabalawi heeft een stuk woestenij veroverd en daarop een heel mooi huis gebouwd omgeven door een prachtige tuin. Ze leven daar in vrede en harmonie totdat Gabalawi zijn zoon Adham benoemt tot opzichter i.p.v. zijn oudste zoon Idries. Deze wordt heel erg boos en driftig. Idries wordt daarom door zijn vader verbannen uit het Huis. Later wordt ook Adham verbannen omdat hij het Verboden Boek wil lezen, waarin staat hoe het erfgoed eerlijk onder iedereen verdeeld moet worden. Buiten de muren wonen de pachters en ook Idries en Adham blijven er wonen. Geleidelijk aan ontstaat er een stad met wijken die geregeerd worden door leiders, die de bevolking uitbuiten. Ook de opzichter, die de pacht int en in het Huis woont, is corrupt. Steeds hoopt de bevolking dat er een leider zal opstaan, die hen zal bevrijden en inderdaad staat er steeds weer één op die ervan overtuigd is dat hij de opdracht heeft van Gabalawi om het volk te bevrijden en vrede te laten heersen. Gabalawi, hoewel iedereen ervan overtuigd is dat hij machtig genoeg is, grijpt nooit zelf in. Maar na verloop van tijd vervallen de mensen weer in de oude gewoontes en komen er weer corrupte leiders. Toch blijven ze geloven in de almacht van Gabalawi. Op indrukwekkende wijze beschrijft Nagieb Mahfoez hoe de mensen blijven geloven en hopen op een nieuwe leider die vrede brengt terwijl de stamvader zwijgt. Dit boek moet de gelovigen in zowel de islam, het christendom en het jodendom tot nadenken zetten over de eigen verantwoordelijkheid, het eigen gedrag. De oplossing zit niet in geweld, fanatisme of waandenkbeelden. Op ingrijpende wijze weet Nagieb Mahfoez de sfeer te beschrijven waarin fanatisme ontstaat. Het laat iedereen nadenken over hoe om te gaan met een eigen overtuiging, met blindelings vertrouwen in leiders en de wetenschap.