Is al die rijkdom wel zo fijn, als het je lijkt te doen vergeten wat echt belangrijk is?

Het boek De Perzen van Sanam Mahloudji met de prachtige cover van Turkse kunstschilder Hakan Ecevit (1982) is geschreven als een mozaïek. Vanuit het perspectief van vijf vrouwelijke familieleden wordt een verhaal verteld dat zich afspeelt in Iran en de Verenigde Staten, gedurende een aantal generaties. Belangrijke thema’s die aan bod komen zijn:
• leven tussen twee culturen (moderne jonge wereld enerzijds, en oude wereld vol tradities anderzijds), mooi benoemd door personage Shirin als: mijn favoriete ring is ouder dan de Verenigde Staten
• identiteit (wie ben je, en is/wordt dat ook bepaald door waar je opgroeit en woont?)
• familierelaties, die bijzonder en ingewikkeld zijn

Als je aan het boek begint denk je te gaan lezen over een perfecte familie: rijk, invloedrijk en levend volgens de regels van de Iraanse samenleving. Maar achter dit beeld schuilt veel spanning en verdriet, doordat de vrouwen in de wereld waarin ze leven niet altijd zelf mogen kiezen wat ze willen doen of hoe ze willen leven.

En is al die rijkdom wel zo fijn, als het je lijkt te doen vergeten wat echt belangrijk is?

Een boek met belangrijke thema’s dat echter voor mij wat van me af bleef staan, waardoor ik me tot lezen moest zetten, vandaar 3 sterren.
Dank aan Hebban voor het boek, en aan @FamkeLaLiseuse voor het vakkundig leiden van de leesclub, en de originele vragen!