Lezersrecensie
Een sprookje met kartelrandjes
De roman Het sprookje van de eeuwige zomer speelt zich grotendeels af in het Mississippi van de jaren zestig en zeventig. Het verhaal draait voornamelijk om hoofdpersoon Tally James, die letterlijk en figuurlijk afstand heeft genomen van haar familie en in Californië woont. Dit omdat ze emotioneel beschadigd is door wat zich allemaal heeft afgespeeld in haar jeugd. Toch voelt ze zich nog steeds verantwoordelijk voor haar jongere broer Walden, als ze op het nieuws ziet dat hij wordt beschuldigd van een misdrijf, al hebben ze geen contact meer. Ze keert terug naar haar geboortegrond om hem te proberen te helpen, maar hiermee komen ook al haar herinneringen weer terug.
Het verhaal wordt verteld door Tally en de hoofdstukken wisselen af tussen het verleden en het heden, het heden zijnde de jaren zeventig. Er wordt veel aandacht geschonken aan wat er toen speelde, met thema’s als racisme, onderkende psychoses en daardoor verwaarlozing van kinderen. Tally groeide namelijk op in een gezin ontstaan uit wispelturige ouders die er eigenlijk niet geschikt voor zijn. Moeder heeft genoeg aan zichzelf en uit dat ook, waardoor de kinderen zich ongewenst voelen. Vader heeft ondanks zijn goede bedoelingen veel last van zijn manisch-depressieve stoornis, wat toen helaas niet herkend werd.
Gelukkig heeft het gezin veel steun aan oma, die er steeds is om goed te maken wat de ouders laten liggen.
De auteur schrijft gedetailleerd, maar wijdt niet nodeloos uit. Daarom zijn de personages ook uitgewerkt zoals voor hun rol nodig is. De omgeving is filmisch beschreven waardoor het niet moeilijk is je in te leven in het verhaal.
Al met al een prachtige roman, waarin je ziet dat in levens niet alles perfect is, maar ook kartelrandjes heeft.
Het verhaal wordt verteld door Tally en de hoofdstukken wisselen af tussen het verleden en het heden, het heden zijnde de jaren zeventig. Er wordt veel aandacht geschonken aan wat er toen speelde, met thema’s als racisme, onderkende psychoses en daardoor verwaarlozing van kinderen. Tally groeide namelijk op in een gezin ontstaan uit wispelturige ouders die er eigenlijk niet geschikt voor zijn. Moeder heeft genoeg aan zichzelf en uit dat ook, waardoor de kinderen zich ongewenst voelen. Vader heeft ondanks zijn goede bedoelingen veel last van zijn manisch-depressieve stoornis, wat toen helaas niet herkend werd.
Gelukkig heeft het gezin veel steun aan oma, die er steeds is om goed te maken wat de ouders laten liggen.
De auteur schrijft gedetailleerd, maar wijdt niet nodeloos uit. Daarom zijn de personages ook uitgewerkt zoals voor hun rol nodig is. De omgeving is filmisch beschreven waardoor het niet moeilijk is je in te leven in het verhaal.
Al met al een prachtige roman, waarin je ziet dat in levens niet alles perfect is, maar ook kartelrandjes heeft.
1
Reageer op deze recensie