Lezersrecensie
bijzonder waardevol
Voor de Juno Kinderboekenprijs 2024 mocht ik samen met mijn zoon 'Ik heb mijn zusje kwijtgemaakt' geschreven door Mohana van den Kroonenberg lezen.
Dit bijzondere boek gaat over Kos. Kos is niet zo handig geweest. Hij heeft zijn zusje Soof verstopt in het park. Goed bedoeld toen hij de aandacht wilde van zijn ouders en het spelletje verstoppertje deed. Hij moest alleen plassen en dacht dat hij haar wel onder een struik kon laten liggen. Maar nu is ze kwijt en ze is nog aar nul. Kos voelt zich er heel vervelend onder en durft niet meer terug naar huis. Hij moet eerst Soof vinden. Het is alleen een lastige zoektocht. Kos verdwaalt, hij ontmoet diverse mensen, leert zichzelf kennen maar ook de wereld om zich heen.
Samen met mijn zoon bekeken we het boek eerst van qua uiterlijk. Wij hadden allebei zoiets van het boek oogt mooi met de illustraties en lijkt ons wel aan te trekken door het kleurgebruik. We hebben het boek samen gelezen en eigenlijk raakten we direct in een gesprek over wat deze jongen meemaakte in het verhaal. Het verhaal van Kos was voor mijn zoon een soort van nieuw, al herkende hij wel depressie erin. We raakten samen aan de praat en dan zie je de eenvoud maar ook het volwassen kunnen reageren op de situatie van een kind. Mijn zoon verbaasde zich enerzijds maar kon ook wel dingen herkennen vanuit een stukje depressie van mij als moeder zijnde. De zoektocht en dat je niet alleen op de wereld bent maakte het gesprek heel waardevol naar aanleiding van dit verhaal.
Ik heb mijn zusje kwijtgeraakt, raad ik dan ook zeker aan. Zelf lezen kan zeker, maar ik heb ook wel gemerkt omdat mijn zoon en ik samen de jurering deden dat het samen lezen ook iets waardevols opleverde en dat vind ik eigenlijk nog waardevoller aan dit boek.
Dit bijzondere boek gaat over Kos. Kos is niet zo handig geweest. Hij heeft zijn zusje Soof verstopt in het park. Goed bedoeld toen hij de aandacht wilde van zijn ouders en het spelletje verstoppertje deed. Hij moest alleen plassen en dacht dat hij haar wel onder een struik kon laten liggen. Maar nu is ze kwijt en ze is nog aar nul. Kos voelt zich er heel vervelend onder en durft niet meer terug naar huis. Hij moet eerst Soof vinden. Het is alleen een lastige zoektocht. Kos verdwaalt, hij ontmoet diverse mensen, leert zichzelf kennen maar ook de wereld om zich heen.
Samen met mijn zoon bekeken we het boek eerst van qua uiterlijk. Wij hadden allebei zoiets van het boek oogt mooi met de illustraties en lijkt ons wel aan te trekken door het kleurgebruik. We hebben het boek samen gelezen en eigenlijk raakten we direct in een gesprek over wat deze jongen meemaakte in het verhaal. Het verhaal van Kos was voor mijn zoon een soort van nieuw, al herkende hij wel depressie erin. We raakten samen aan de praat en dan zie je de eenvoud maar ook het volwassen kunnen reageren op de situatie van een kind. Mijn zoon verbaasde zich enerzijds maar kon ook wel dingen herkennen vanuit een stukje depressie van mij als moeder zijnde. De zoektocht en dat je niet alleen op de wereld bent maakte het gesprek heel waardevol naar aanleiding van dit verhaal.
Ik heb mijn zusje kwijtgeraakt, raad ik dan ook zeker aan. Zelf lezen kan zeker, maar ik heb ook wel gemerkt omdat mijn zoon en ik samen de jurering deden dat het samen lezen ook iets waardevols opleverde en dat vind ik eigenlijk nog waardevoller aan dit boek.
1
Reageer op deze recensie