Lezersrecensie
Weinig spanning en saaie personages
Een moord in november is het eerste boek in de nieuwe Oxford serie van Simon Mason. We volgen een politieduo die, ondanks hun verschillen en stroeve relatie, samen een mysterieuze moord moeten oplossen.
Dit boek was het echt niet voor mij helaas. Een duo agenten die heel erg van elkaar verschillen? Oké, dat is al heel vaak gedaan maar ik had nog hoop dat er iets origineels uit de bus kon komen. Ik bleef hier een beetje op mijn honger zitten. De twee agenten, die trouwens qua uiterlijk en karakter totaal verschillend zijn, hebben wel vrijwel dezelfde naam: Ryan Wilkins en Ray Wilkins. Waarom?! Dit zorgde voor zoveel verwarring in het begin. Het boek wordt ook uit meerdere perspectieven verteld dus het is zeker wat zoeken als je begint te lezen.
Nu, eenmaal je erin zit, leest het boek wel erg vlot. Maar waar de schrijfstijl wel oké zat, vond ik het verhaal tegenvallen. Het kan ingewikkeld overkomen, wat oké is, maar als je een ingewikkeld verhaal combineert met weinig spanning, dan gaat het niet werken voor mij. Ik vond de personages ook totaal niet interessant. Het enigste waar ik me echt in interesseerde was de relatie tussen Ryan en zijn zoon. En hoewel die wel mooi aan bod kwam, was dit niet de hoofdzaak van het boek, namelijk de moord. Die liet mij eigenlijk bijna volledig koud (haha, get it - het is een lange dag geweest, ik ben moe). Ik vond de ontknoping ook niet zo verrassend maar waar ik tijdens een thriller normaal actief meedenken 'wie kan het zijn', deed ik dat hier niet omdat het me eigenlijk niet echt boeide.
Oh, de setting in Oxford was wel cool!
Dit boek was het echt niet voor mij helaas. Een duo agenten die heel erg van elkaar verschillen? Oké, dat is al heel vaak gedaan maar ik had nog hoop dat er iets origineels uit de bus kon komen. Ik bleef hier een beetje op mijn honger zitten. De twee agenten, die trouwens qua uiterlijk en karakter totaal verschillend zijn, hebben wel vrijwel dezelfde naam: Ryan Wilkins en Ray Wilkins. Waarom?! Dit zorgde voor zoveel verwarring in het begin. Het boek wordt ook uit meerdere perspectieven verteld dus het is zeker wat zoeken als je begint te lezen.
Nu, eenmaal je erin zit, leest het boek wel erg vlot. Maar waar de schrijfstijl wel oké zat, vond ik het verhaal tegenvallen. Het kan ingewikkeld overkomen, wat oké is, maar als je een ingewikkeld verhaal combineert met weinig spanning, dan gaat het niet werken voor mij. Ik vond de personages ook totaal niet interessant. Het enigste waar ik me echt in interesseerde was de relatie tussen Ryan en zijn zoon. En hoewel die wel mooi aan bod kwam, was dit niet de hoofdzaak van het boek, namelijk de moord. Die liet mij eigenlijk bijna volledig koud (haha, get it - het is een lange dag geweest, ik ben moe). Ik vond de ontknoping ook niet zo verrassend maar waar ik tijdens een thriller normaal actief meedenken 'wie kan het zijn', deed ik dat hier niet omdat het me eigenlijk niet echt boeide.
Oh, de setting in Oxford was wel cool!
1
Reageer op deze recensie
