Een prachtig geschreven, pijnlijk eerlijk verslag van een zoektocht naar een verborgen vader

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

Dido Michielsen's memoir 'Verborgen vader' is een indringende en moedige zoektocht naar de waarheid achter haar raadselachtige vader, Rudy Michielsen, die op brute wijze uit haar kinderleven verdween. Dit is geen gemakkelijke verkenning; het is een ontmanteling van een jeugdliefde die omsloeg in afkeer, en een poging om de brokstukken van een onbegrijpelijke vaderfiguur te herenigen tot een menselijk portret.

Voor in het boek zijn een familie-stamboom en een foto van Dido in de armen van haar vader Rudy afgebeeld.

Het boek begint met de beschrijving van de scherpe, traumatische leegte die Rudy's plotselinge verdwijning achterliet in het hart van de zevenjarige Dido. De liefde verhardt tot afkeer, een pantser dat haar beschermt tegen het verdriet en de onbetrouwbaarheid van de man. Michielsen excelleert in het overbrengen van deze jeugdige pijn en de volwassen vragen die eruit voortvloeien: Waarom? Wat maakte hem zo moeilijk, zo egoïstisch? En hoe hebben zijn ervaringen – het Japanse krijgsgevangenkamp, de strijd tegen de Indonesiërs (terwijl hijzelf van Indische afkomst was) – hem gevormd, of liever, misvormd?

De memoir is op zijn sterkst wanneer Michielsen haar journalistieke nauwkeurigheid combineert met haar persoonlijke kwetsbaarheid. Ze volgt zijn sporen met een bewonderenswaardige vastberadenheid, reizend door Nederland, Japan en Indonesië. Deze reizen zijn niet alleen geografische verplaatsingen, maar ook psychologische pelgrimstochten naar de kern van haar eigen 'vaderwond'.

Wat 'Verborgen vader' zo pakkend maakt, is dat Michielsen de lezer geen gemakkelijk of romantisch antwoord voorschotelt. Ze vindt niet de vader van vroeger terug. In plaats daarvan onthult ze een verdwaald, teleurstellend mens vol bizarre leugens en egoïsme. Dit eerlijke, onopgesmukte portret is de grootste kracht van het boek. De schrijfster weigert haar vader vrij te pleiten, maar slaagt erin om, te midden van de desillusie, mededogen en zelfs een sprankje liefde te vinden voor de gekwetste man achter de mythe en de afkeer.

De centrale thematiek – de overgang van afkeer naar mededogen, van pantser naar kwetsbaarheid – is universeel en ontroerend. Het gaat niet alleen om Rudy Michielsen, maar om het leren accepteren van complexe, onvolmaakte ouders en de genezing van de wonden die zij onbedoeld of opzettelijk achterlaten.

'Verborgen vader' is een prachtig geschreven, pijnlijk eerlijk verslag van een zoektocht die niet eindigt in een knusse hereniging, maar in een wijze en volwassen aanvaarding van een man en zijn schaduw. De vele foto’s completeren het memoir. Dido Michielsen bewijst met dit werk dat de moed om het pantser af te leggen de ware sleutel is tot zelfontdekking en innerlijke vrede.