Tilburgs chauvinisme

Voor een bijna-rasechte Tilburgse als ik is dit boek een genot om te lezen. Ik ken de straten die Kluun beschrijft, de uitdrukkingen en ook het verzorgingshuis Padua. Dat klopt allemaal. Zelfs die ordinaire Tilbörgse Taol doet me glimlachen. Want hoe vreselijk die ook klinkt (je moet het inderdaad hardop uitspreken om het te kunnen begrijpen), ik ervaar er een vergelijkbaar gevoel van sympathie bij als de hoofdpersoon/schrijver.
De kwaliteit van het boek en het verhaal...tsja. Aanvankelijk leken de hoofdstukken te bestaan uit lukrake observaties en gebeurtenissen, maar gaandeweg ontstaat wel een bepaalde sfeer die past bij de hoofdpersoon Stijn. De laatste hoofdstukken, rondom het overlijden en afscheid van zijn moeder, vond ik het mooist. Ook hoe warm hij het leven van zijn ouders beschrijft: zestig jaar liefde in al haar eenvoud. Ik was er daadwerkelijk door geraakt. Daarom dus uiteindelijk toch 4 sterren, Barend!