Ontroerend, moedig en krachtig. Het boek maar ook Sophie.

Eve Monroe heeft een ogenschijnlijk perfect en gelukkig leven. Leuke kinderen, een liefhebbende echtgenoot en een succesvolle carrière als auteur. Maar dan verandert alles, ze wordt wakker in het ziekenhuis na haar operatie waar een kwaadaardige tumor werd verwijderd uit haar hersenen.

Voor mij is dit een boek wat momenteel redelijk dichtbij komt. Hoewel er ook weer veel dingen zijn die anders zijn. Maar ondanks de verschillende situaties, herkende ik ook weer heel veel dingen. De “hoe gaat het-vragen” met de “ja het gaat wel goed-antwoorden”. Of de manier hoe jij en je naasten middenin de situatie zitten en dat dat nu het normale leven is geworden. Sophie heeft dit heel treffend weergegeven en dat heeft ze gedaan met een bepaalde luchtigheid. Ze heeft het niet te zwaar gemaakt hoewel er tussen de regels door nog genoeg te lezen valt.

Wat ik ook heel mooi vond van het boek is, dat Sophie positief probeert te zijn en ook te blijven. Je merkt aan de humor die soms tussendoor komt en ook aan de manier waarop ze blijft genieten van het leven. Ik vind het knap en moedig van haar dat ze dit verhaal heeft geschreven. Dank je wel, Sophie.

“Hoe voelt het?” dat weet je pas als je het zelf meemaakt, maar Sophie weet het goed uit te drukken. Ontroerend, moedig en krachtig. Het boek maar ook Sophie.