Een mooie dystopische roman, die je laat nadenken.

Bethe en Tobias, een stel met kinderwens, wonen in Stad O. Een stad waar alles perfect is: er is voedsel in overvloed, er zijn mooie woningen en goede salarissen. Gaat er iets kapot, dan wordt het snel gemaakt. Maar buiten de stadsgrenzen is het leven heel anders, en dus is iedereen blij dat ze in Stad O. mogen wonen. Totdat Bethe erachter komt dat er onverklaarbare dingen gebeuren. Bethe gaat op onderzoek uit en begint te twijfelen aan haar leven in Stad O.

Met Stenen eten zette Koen Caris zichzelf op de kaart. Kenmerkend voor dat boek zijn de verschillende lagen met maatschappelijke vraagstukken. Wat ook in Stad O. weer naar voren komt. Het boek speelt zich af in 2035, waarmee Koen een mogelijke situatie schetst over de toekomst. Het leven en de omgeving worden doeltreffend geschetst, waardoor je een goede voorstelling kunt maken. Het geeft een beetje The Handmaid’s Tale-vibes.

Wat ook opvalt zijn de personages en de gebruikte thema’s. De personages zijn goed uitgewerkt en herkenbaar, en gaan allemaal anders om met de gebeurtenissen. De een accepteert het leven en de offers die erbij horen, maar Bethe heeft haar vragen bij het leven in Stad O. Ze blikt terug op haar vroegere leven en gaat twijfelen over alles. Doordat Koen vertelt in de derde persoon wordt je meegenomen in haar gedachtegang, met als resultaat dat je zelf ook gaat nadenken. Maar het beeld dat Koen schetst laat goed zien hoe de samenleving ermee omgaat; iedereen doet dat op een andere manier.

Daarnaast spelen vriendschap, trouw en vertrouwen een belangrijke rol. Deze thema’s zorgen voor diepere lagen en laten je nadenken over je eigen leven. Stad O. laat zien hoe mensen zich de afgelopen decennia zijn gaan gedragen en waar we met zijn allen op afstevenen.

Een mooie dystopische roman, die je laat nadenken.