Lezersrecensie
Bonjour Agneta
Agneta is een 50 plus vrouw in de overgang en kampt met het lege nest syndroom.
Haar man leeft zijn eigen leven en
pusht haar net te veel om zijn dingen mee te doen. Juist de zaken waar ze totaal niet in geïnteresseerd is. Zij is te zwaar, niet sportief en sociaal, hij is mager, sportief en prestatiegericht. Je leest het goed: elkaars uitersten en het lange samenzijn heeft er wat voor gezorgd dat irritaties soms overheersen.
Als Agneta een slecht vertaalde advertentie ziet staan voor een hulp in Frankrijk grijpt ze deze kans, weg van thuis en tijd voor haarzelf, alleen…
Er van uitgaande dat ze voor een kind gaat zorgen, wordt ze toch verrast dat het een oudere man is die haar zorg nodig heeft.
Een man die een turbulent leven achter de rug heeft, soms in het verleden leeft, opflakkeringen heeft en dan weer in een waas van onwetendheid terecht komt. Zal Agneta deze trip en job in Frankrijk aankunnen of krijgt ze het besef dat ze het nog zo slecht niet heeft in Zweden?
Dit verhaal heeft iets en toch ook weer niet. En het probleem is dat ik er moeilijk de vinger op kan leggen waardoor het komt. Misschien net te veel alles er in willen, te weinig dan weer uitwerken met diepgang…
Het was ook wat zoeken in verhaallijn en welke kant het nu op ging gaan, daar het soms van de hak op de tak ging, wat chaos gaf en stroef wegleest.
Mooi is wel hoe een oudere man in zijn nog heldere momenten blijft hopen! Hopen
om dat moment waar hij elke dag naar uitkijkt.
Ook hoe dementie iemand zo kan hervormen, tot zo een ander persoonlijkheid.
Het stuk rond Agneta en haar leven, levensstijl en persoonlijkheid gaf dan weer inzichten in keuzes, dromen, voldoeningen en zelfontplooiing.
Emma Hamberg schrijft dit verhaal met een klassieke insteek, wat perfect paste bij verhaallijn en personages. Ze gebruikt veel knipoog momenten om de geladenheid toch iets af te zwakken om het niet te zwaar te laten overkomen.
Je merkt wel zeer goed dat ze veel tijd en energie heeft gestoken in het uitwerken en gedetailleerd beschrijven van situaties en fragmenten.
Een verhaal dat raakt, inzichten geeft en wel zijn specifieke lezer nodig heeft is “Bonjour, Agneta”.
3 sterren
@missp_her_books_read
Haar man leeft zijn eigen leven en
pusht haar net te veel om zijn dingen mee te doen. Juist de zaken waar ze totaal niet in geïnteresseerd is. Zij is te zwaar, niet sportief en sociaal, hij is mager, sportief en prestatiegericht. Je leest het goed: elkaars uitersten en het lange samenzijn heeft er wat voor gezorgd dat irritaties soms overheersen.
Als Agneta een slecht vertaalde advertentie ziet staan voor een hulp in Frankrijk grijpt ze deze kans, weg van thuis en tijd voor haarzelf, alleen…
Er van uitgaande dat ze voor een kind gaat zorgen, wordt ze toch verrast dat het een oudere man is die haar zorg nodig heeft.
Een man die een turbulent leven achter de rug heeft, soms in het verleden leeft, opflakkeringen heeft en dan weer in een waas van onwetendheid terecht komt. Zal Agneta deze trip en job in Frankrijk aankunnen of krijgt ze het besef dat ze het nog zo slecht niet heeft in Zweden?
Dit verhaal heeft iets en toch ook weer niet. En het probleem is dat ik er moeilijk de vinger op kan leggen waardoor het komt. Misschien net te veel alles er in willen, te weinig dan weer uitwerken met diepgang…
Het was ook wat zoeken in verhaallijn en welke kant het nu op ging gaan, daar het soms van de hak op de tak ging, wat chaos gaf en stroef wegleest.
Mooi is wel hoe een oudere man in zijn nog heldere momenten blijft hopen! Hopen
om dat moment waar hij elke dag naar uitkijkt.
Ook hoe dementie iemand zo kan hervormen, tot zo een ander persoonlijkheid.
Het stuk rond Agneta en haar leven, levensstijl en persoonlijkheid gaf dan weer inzichten in keuzes, dromen, voldoeningen en zelfontplooiing.
Emma Hamberg schrijft dit verhaal met een klassieke insteek, wat perfect paste bij verhaallijn en personages. Ze gebruikt veel knipoog momenten om de geladenheid toch iets af te zwakken om het niet te zwaar te laten overkomen.
Je merkt wel zeer goed dat ze veel tijd en energie heeft gestoken in het uitwerken en gedetailleerd beschrijven van situaties en fragmenten.
Een verhaal dat raakt, inzichten geeft en wel zijn specifieke lezer nodig heeft is “Bonjour, Agneta”.
3 sterren
@missp_her_books_read
1
Reageer op deze recensie