Verscheurde schaduwen

De realiteit en het besef als ze beide terug wat bij kennis zijn slaat in als een bom. Hoe is het toch mogelijk dat haat & liefde zo dicht tegen elkaar aan liggen. Want haat is er eigenlijk niet, boosheid ja, maar die ook snel vervliegt als vooral Lev in Raven toch de goedheid blijft zien. Raven die continu met zichzelf in dilemma gaat kan hierdoor zichzelf niet helpen, niet houden van en voorkomen niet zelf ten onder gaan…
Maar welke raaf is het gekwetst? Die met de gebroken vleugel of die met een verscheurd hart? En valt het doek over de amulet syndicaat door al deze ontwikkelingen?
Ik strijd, jij strijdt, wij strijden, jullie strijden, zij strijden, hij streed, zij streed, wij streden en zij hebben gestreden. Dat is het werkwoord van dit verhaal in al zijn persoonsvormen en tijden.
Dat in al zijn facetten, situaties en persoonlijke issues. Maar hun slimmigheid, doorzettingsvermogen, openhartigheid en vergevingsgezindheid (vooral Lev, het schatje) maakt dit verhaal weer zo uniek, bijzonder, lumineus en geweldig.
Eva Yarich laat in dit tweede deel van Lev en Raven zeer mooi zien wat graag zien wil betekenen op alle vlakken. De drive die ze weer zo mooi in haar personages en verhaallijn steekt is enorm. Vertrouwd en toch weer zo verrassend! De typische schrijfstijl en touche van Eva Yarich met humor, wreedheid, knipoog sprookjes, absurditeit en romantiek gaven prikkels van niet kunnen stoppen met lezen.
Je wil antwoorden, je wil de kaarten duidelijk op tafel en je wil heel de amulet clan beschermen.
De sympathie voor Raven keert zo in de positieve richting, Lev die blijft schitteren en je hartje bekoren enkel is de vraag of dit verhaal ook zo mag eindigen als alle sprookjes “ en ze leefden nog lang en gelukkig “! Zolang Eva Yarich dit soort verhalen blijft schrijven lees ik ook enthousiast en oh zo gelukkig haar boeken uit!

5 sterren

@missp_her_books_read