Lezersrecensie
Hilarisch en soms herkenbaar
Het hoofdpersonage Marisa haat haar werk en alles wat erbij hoort, inclusief haar collega’s en haar baas. Ze werkt bij een reclamebureau in Madrid en besteedt haar tijd aan, volgens haar, zinloze reclamecampagnes. Ze werkt zo weinig mogelijk en laat haar team en stagiaires het werk uitvoeren, terwijl zij YouTube-video's bekijkt en de werkzaamheden delegeert.
Ze voelt zich gevangen in een vicieuze cirkel waar ze onmogelijk uit kan stappen.
Het liefst van al zou ze zich op maandagochtend voor een bus gooien, zodat ze dit kan aangeven als werkongeval om zo te kunnen ontsnappen aan de dagelijkse routine.
Marisa kampt met angststoornissen en door middel van medicatie en alcohol probeert ze afstand te nemen van haar leven en de realiteit. Haar sociale contacten zijn tot een minimum beperkt en met haar buurman Pablo onderhoudt ze een vriendschap met ‘benefits’. Ze verorbert haar overdadige maaltijden het liefst samen met een Japanse YouTuber die elke avond om kwart over zeven voor de camera dineert samen met drie miljoen andere zielen. Ze belt één maal per week met haar moeder, die alleen maar wil dat haar dochter gelukkig is, maar Marisa krijgt het niet over haar hart om te zeggen dat ze dat totaal niet is. Ze krijgt onverwacht weer contact met een studiegenote en dat brengt haar wel wat vreugde.
Als haar werk een teambuildingweekend aankondigt waar ze niet onderuit kan, is ze vooraf al aan het stressen over hoe ze dat gaat overleven. De ondraaglijkheid om een heel weekend te spenderen met haar collega’s is confronterend. Hoe gaat ze dit weekend doorkomen?
Haar houvast is haar vakantie op Fuerteventura, die vlak na het teambuildingsweekend begint. Het einde van dit boek is geniaal, zo goed gevonden!
Deze roman geeft de absurditeit van het moderne leven weer, een leven waarin we allemaal proberen om aan alle verwachtingen te voldoen: succesvol en productief zijn én tijd overhouden om op sociale media te tonen dat alles perfect loopt. Marisa slaagt daar, net zoals velen, niet in en wentelt zich dus in een hilarische dosis zelfspot, YouTube-video’s en pillen. Buiten dat dit een bijzonder grappig boek is, is het er ook eentje over eenzaamheid en de hunkering naar connectie.
Ze voelt zich gevangen in een vicieuze cirkel waar ze onmogelijk uit kan stappen.
Het liefst van al zou ze zich op maandagochtend voor een bus gooien, zodat ze dit kan aangeven als werkongeval om zo te kunnen ontsnappen aan de dagelijkse routine.
Marisa kampt met angststoornissen en door middel van medicatie en alcohol probeert ze afstand te nemen van haar leven en de realiteit. Haar sociale contacten zijn tot een minimum beperkt en met haar buurman Pablo onderhoudt ze een vriendschap met ‘benefits’. Ze verorbert haar overdadige maaltijden het liefst samen met een Japanse YouTuber die elke avond om kwart over zeven voor de camera dineert samen met drie miljoen andere zielen. Ze belt één maal per week met haar moeder, die alleen maar wil dat haar dochter gelukkig is, maar Marisa krijgt het niet over haar hart om te zeggen dat ze dat totaal niet is. Ze krijgt onverwacht weer contact met een studiegenote en dat brengt haar wel wat vreugde.
Als haar werk een teambuildingweekend aankondigt waar ze niet onderuit kan, is ze vooraf al aan het stressen over hoe ze dat gaat overleven. De ondraaglijkheid om een heel weekend te spenderen met haar collega’s is confronterend. Hoe gaat ze dit weekend doorkomen?
Haar houvast is haar vakantie op Fuerteventura, die vlak na het teambuildingsweekend begint. Het einde van dit boek is geniaal, zo goed gevonden!
Deze roman geeft de absurditeit van het moderne leven weer, een leven waarin we allemaal proberen om aan alle verwachtingen te voldoen: succesvol en productief zijn én tijd overhouden om op sociale media te tonen dat alles perfect loopt. Marisa slaagt daar, net zoals velen, niet in en wentelt zich dus in een hilarische dosis zelfspot, YouTube-video’s en pillen. Buiten dat dit een bijzonder grappig boek is, is het er ook eentje over eenzaamheid en de hunkering naar connectie.
1
Reageer op deze recensie