De zoute stilte

"Ik ben een eiland"geschreven door Tamsin Calidas.
Vertaald door Hans Kloos
Tamsin en haar man Rab hebben een goed bestaan opgebouwd en wonen in de Londense wijk Notting Hill.In 2004 besluiten ze het drukke stadse leven in te ruilen voor een rustiger leven op een Schots eiland in de hebriden.
Het is niet gemakkelijk iets op te bouwen in zo een gesloten gemeenschap die de nieuwelingen liever ziet gaan dan komen.
Alles valt tegen,het onstuimige ruige weer en de ijzige kou,en tot overmaat van ramp blijkt hun huwelijk ook niet bestand tegen de problemen die zich steeds voordoen.Rab verlaat het eiland.
Ondanks alles wil Tamsin niet vertrekken en leert ze leven met het ritme van het eiland en de natuur om haar heen.Dat geeft haar kracht.
Calidas heeft een prachtige bijna poetische schrijfstijl waar ik van hou.
De hoofdstukken zijn best kort en worden mooi opgedeeld met een foto.
Het verhaal is meeslepend en ik wilde maar blijven lezen want het raakte me op veel vlakken.
Ik heb er ook wel een traan om moeten laten,zo mooi!Zoals zij het schrijft beleef je het zo echt .
Er staan zoveel mooie quotes in zoals:
"De zilver kleurende berken met hun naar de winter opgeheven kale armen verspreiden een bleke gloed in het duister".
"Het is ijzingwekkend om naar jezelf te kijken,naar je zwakheden,in heel je rauwe naaktheid.Om werkelijk te begrijpen dat het leven een felle,rillende ademtocht is".

Ik heb dit boek 5 sterren gegeven,het is een pareltje!