Een boek met veel losse eindjes

Dit is absoluut een boek waar je nog wat langer over nadenkt. Ik had het graag 3,5 ster gegeven. Het nadeel van digitaal lezen is dat je de achterflap mist. Wij moesten dit boek lezen voor de boekenclub. Je ziet de kaft met twee oude mensen, daar ga je een beeld bij vormen maar deze kaft dekt zeker de inhoud niet. Tijdens het lezen besefte ik mij dat de hoofdpersoon maar een paar jaar jonger was dan ik. Je hebt het idee dat je in een tijd direct na de oorlog zit. Ik heb een heel ander (moderner) beeld van die tijd. Het wordt geschreven vanuit Mona, die onzeker is en wil pleasen. De band met haar vader is stroef en op zijn sterfbed komt het pas tot gesprekken. Onafgemaakte gesprekken, er blijft een hoop in de lucht hangen. Waarom haar zusje zo ongelukkig is wordt niet beschreven. Uit niets blijkt dat ze een vreselijke jeugd hebben gehad. De vader was niet veel aanwezig, maar dat komt in meer gezinnen voor. In mijn ogen zijn het de hoofdpersonen die ongelukkig met zichzelf zijn. Het helpt naar mijn mening ook niet als je je geliefde met Gij en U aanspreekt, dat schept afstand. Al met al een boek wat je wil blijven doorlezen en blijft hangen.