Verlangen met littekens – een finale die blijft nazinderen

Wat krijg je als je liefdesverdriet, opengereten wonden uit het verleden, een vleugje Brugse mystiek en een pittige dosis spanning in een literair stoofpotje gooit? Het resultaat is Gevonden, het vurige slotakkoord van Sofie Cloets ‘Brugse liefde’-trilogie.

In deze roman worden Eric en Leila tegen wil en dank elkaars spiegel en schaduw. Zij wil hem vergeten zoals je een slechte droom van je afschudt, hij probeert haar te bannen naar het donkerste hoekje van zijn geheugen. Maar het noodlot heeft lak aan hun intenties, en dwingt hen tot een beklemmend samenzijn waar liefde en gevaar gelijke tred houden.

Sofie pakt je niet bij de hand maar bij je kraag, en sleurt je mee door zinnen die zinderen van spanning en emotie. Ze wisselt soepel tussen perspectieven, waardoor je als lezer voortdurend schakelt tussen verstand en gevoel – alsof je op een filmset staat met telkens een nieuwe invalshoek.

Eric is geen brave redder in nood, maar eerder een onweerslucht in mensenlichaam: dreigend, mysterieus en onweerstaanbaar. Leila is even breekbaar als strijdlustig – een vrouw op de rand tussen vluchten en vechten. Hun samenspel is pure chemie: rokerig, explosief en emotioneel geladen.

Gevonden is geen zoete romance, maar een roman met rauwe randjes en gloeiende onderstromen. Denk aan liefdesverdriet met littekens, verlangen met terughoudendheid, en hoop die tegen beter weten in blijft nazinderen. En dat alles tegen het decor van een Brugge dat even stil als veelzeggend toekijkt.

Laatste deel of niet, dit boek doet hunkeren naar meer. Sofie Cloet heeft niet alleen personages tot leven gewekt, ze heeft zichzelf als auteur écht op de kaart gezet !