Schrijnend

Soms, heel soms moet je niet te veel woorden geven aan wat je van een boek vindt. Zo bij dit boek van Yvonne Sonke - auteur. De prachtige cover en de pakkende titel, omvatten alles. Vanuit het perspectief van moeder en dochter neemt de schrijfster je mee in het gevecht tussen drankverslaving en liefde en zeker ook de loyaliteit van kind naar ouders.
Het is goed geschreven, met name vanuit het kind-perspectief zit het knap in elkaar. In dat deel begint de knoop in je maag steeds meer aan te trekken en versnelt het leestempo, hopende op een goede afloop.

Na het dichtslaan van het boek besef je nog maar eens dat een zorgeloze en veilige jeugd geen vanzelfsprekendheid is. Een deel van de opbrengsten van het boek gaan dan ook naar Stichting het Vergeten Kind.

Terzijde: Op het moment dat ik aan het boek begon kwam mijn man thuis van een wandeling met de honden. Hij had van een jongetje uit de buurt een bloem gekregen met de ‘opdracht’ die aan mij te geven. De bloem kreeg een plek in het boek te drogen en daar blijft die voor altijd als symbool en belofte extra op te letten in de directe omgeving. Dat kan hét verschil maken, zo blijkt ook uit dit schrijnende verhaal.