Een oud verhaal in een nieuw jasje

In Zeg maar Joe is de wereld van het een op het andere moment 12 minuten lang in duisternis gehuld. Op de school waar Sophie werkt, zien ze vervolgens een man de ze nog nooit hebben gezien. Het lijkt of de man uit de bergen komt. Hij zegt de zoon van God te zijn, maar omdat de kinderen dat ongeloofwaardig vinden, noemen ze hem liever Joe. Na de complete duisternis gaan alle wereldleiders op onderzoek uit naar deze Joe. Wie is deze man? En bij welk land hoort hij? Wie zet wie op het verkeerde been?

In het begin komen er veel verschillende personages in het verhaal waardoor je je goed moet concentreren om het te blijven volgen. Na een tijdje komen de personages bij elkaar en leren ze elkaar kennen. De onderlinge relaties worden dan duidelijker. Joe is een charismatische man. Overal waar hij komt, trekt hij automatisch de aandacht. Iedereen wil hem zien en hij maakt ook tijd voor iedereen. Hij voldoet aan de verwachting van Jezus hoe hij in de bijbel is beschreven. Ook maakt hij opmerkingen die je aan het denken zetten. Bijvoorbeeld over onze consumptiemaatschappij. Sophie is mijn favoriete personage, omdat zij direct vertrouwt op een man die ze nog nooit heeft ontmoet. Ze ontvangt hem met open armen. Ondertussen staan de grote wereldleiders met de handen in het haar. Ze weten niet wat ze van Joe moeten vinden, maar gaan wel met hem in gesprek. Hij brengt nieuwe richtlijnen naar de aarde.

Zeg maar Joe is een interessant verhaal dat actuele problemen benadert op een Bijbelse wijze. Toch ging het voor mij iets te traag om echt van het verhaal te genieten.