Als je van een spannend boek houdt waar echte mensen in meedoen, dan is dit een echte aanrader!

In dit deel volgen we Anne en haar team bij de zoektocht naar de reden waarom mensen plotseling stikken en overlijden. Is het een virus of zit er toch een menselijke dader achter? De politiek en industrie willen de zaak zo snel mogelijk opgelost hebben, maar hebben ze dezelfde drijfveer als Anne en haar team? Zij willen de dader zo snel mogelijk vinden, om te voorkomen dat er nog meer mensen overlijden. Het lijkt onmogelijke taak om erachter te komen wat de gezamenlijke band is waardoor deze mensen overlijden. Zal het Anne en haar team lukken om deze zaak op te lossen?
 
Het boek wordt beschreven vanuit Anne en Kim.
 
Anne probeert de zaak zo goed mogelijk te benaderen en wil erachter komen wat de oorzaak van de overlijdens is. Daarnaast spelen er prive ook een aantal zaken waardoor ze de zaak nodig heeft om door te kunnen gaan. Haar team probeert haar tot rust te manen, maar als ze merken dat dit niet lukt ondersteunen ze haar zo goed mogelijk. In elk boek leren we Anne en haar teamleden beter kennen, waardoor ze nog meer gaan leven.
 
Daarnaast wordt het boek ook  vanuit Kim beschreven. Kim, wat moeten we denken van Kim? Zijn levensverhaal is zo opgezet dat je twijfelt over medelijden of afschuw. Bij mij overheerste uiteindelijk het medelijden. Luc, ik vind het top hoe je hem hebt neergezet, ik snap wat hij doet en waarom hij het doet. Ik keur het niet goed, maar ik heb meegeleefd met zijn leven.
 
Het boek gaat over vriendschap, teamwork, rouwen, ziekte, liefde en doorzetten tot het bittere eind. Luc heeft me met zijn schrijfstijl weer meegenomen naar Antwerpen, ik zat met Anne en Pater Willy op het bankje, ik ging mee naar het verzorgingstehuis van Annes moeder, maar ik hing ook met Kim in de metro.
 
De naam “Adem” is echt top gevonden, dit ene woord dekt de volledige lading van het boek.
 
Quotes:
 
Er was geen plek voor hen die dachten vooruitziend te zijn en een appeltje voor moeilijke tijden opzetten meer iets voor anderen was.
 
Zoals u wellicht weet, commissaris, heb ik als vrouw inderdaad geen ballen.
 
Ik weet dat het niet fijn was, maar we mogen ons niet laten vangen door slechte herinneringen.