Lezersrecensie
Sterk begin, iets minder verrassend, maar nog steeds typisch McFadden.
Een boek van Freida McFadden staat altijd garant voor een origineel en onverwacht plot. Als echte fan was ik dan ook erg benieuwd naar dit nieuwe boek.
Ook De huurder begint veelbelovend: het koppel Blake en Krista dat financieel klem komt te zitten en besluit een huisgenoot in huis te nemen. De slimme en charmante Whitney lijkt de perfecte kandidaat, maar al snel stapelen de vreemde gebeurtenissen zich op. Nachtelijke geluiden, buren die zich vreemd gedragen, een dode goudvis en Blake die steeds meer het gevoel krijgt dat hij gek wordt.
Het eerste deel van het verhaal vond ik sterk. Het was interessant om te lezen hoe Blake en Krista hun problemen probeerden op te lossen en hoe Whitney daarin een rol kreeg. Daarna vond ik het tempo wat wegzakken en raakte ik soms het gevoel van herhaling niet kwijt. Toch blijft McFadden een meester in het neerzetten van een onheilspellende sfeer: er hangt continu een dreiging in de lucht en je vraagt je constant af wie hier nu eigenlijk het spel speelt.
De personages zorgden bij mij voor gemengde gevoelens. Blake is een aardige man maar ook veel gefrustreerd en bozig, wat hem niet altijd even sympathiek maakt. Later komt er een ander perspectief bij, en dat gaf weer wat extra duidelijkheid en gelaagdheid.
Zoals altijd schrijft McFadden heel vlot, met korte, duidelijke hoofdstukken die ervoor zorgen dat je blijft doorlezen.
Het plot bevat zeker verrassende wendingen en ook het einde wist me nog goed te verrassen. Toch miste ik dit keer net dat extra beetje scherpte en originaliteit dat ik van haar andere thrillers gewend ben.
Ook De huurder begint veelbelovend: het koppel Blake en Krista dat financieel klem komt te zitten en besluit een huisgenoot in huis te nemen. De slimme en charmante Whitney lijkt de perfecte kandidaat, maar al snel stapelen de vreemde gebeurtenissen zich op. Nachtelijke geluiden, buren die zich vreemd gedragen, een dode goudvis en Blake die steeds meer het gevoel krijgt dat hij gek wordt.
Het eerste deel van het verhaal vond ik sterk. Het was interessant om te lezen hoe Blake en Krista hun problemen probeerden op te lossen en hoe Whitney daarin een rol kreeg. Daarna vond ik het tempo wat wegzakken en raakte ik soms het gevoel van herhaling niet kwijt. Toch blijft McFadden een meester in het neerzetten van een onheilspellende sfeer: er hangt continu een dreiging in de lucht en je vraagt je constant af wie hier nu eigenlijk het spel speelt.
De personages zorgden bij mij voor gemengde gevoelens. Blake is een aardige man maar ook veel gefrustreerd en bozig, wat hem niet altijd even sympathiek maakt. Later komt er een ander perspectief bij, en dat gaf weer wat extra duidelijkheid en gelaagdheid.
Zoals altijd schrijft McFadden heel vlot, met korte, duidelijke hoofdstukken die ervoor zorgen dat je blijft doorlezen.
Het plot bevat zeker verrassende wendingen en ook het einde wist me nog goed te verrassen. Toch miste ik dit keer net dat extra beetje scherpte en originaliteit dat ik van haar andere thrillers gewend ben.
1
Reageer op deze recensie
