Een prachtige nieuwe reis met Grote Panda en Kleine Draak.


Alleen al het openslaan van “De mooiste plek op aarde” maakt je stil. Nog vóór je begint te lezen, voel je al dat dit boek iets bijzonders is. De illustraties zijn adembenemend mooi, zacht en vol betekenis en de woorden… die kruipen langzaam je hart in en blijven daar nog lang hangen.

Na het prachtige Grote Panda & Kleine Draak neemt James Norbury ons opnieuw mee op reis met dit bijzondere duo. Wanneer ze een mysterieuze kaart vinden, besluiten Grote Panda en Kleine Draak op zoek te gaan naar de mooiste plek ter wereld. Wat volgt is een tocht vol uitdagingen: door donkere bossen, over hoge bergen en langs ruïnes. Het is geen gemakkelijke reis, maar juist in die momenten van twijfel, verdriet en stilte ligt de schoonheid verscholen.

Norbury weet met eenvoudige, bijna kinderlijke woorden diepe thema’s te raken als verlies, angst, woede, maar ook vrede en veerkracht. Hij laat zien dat schoonheid niet altijd te vinden is in wat groots of perfect is, maar juist in de kleine momenten, in het samen zijn, in het durven voelen. Zoals Kleine Draak zegt: “Het was al die tijd prachtig, toch?”

Het is een boek dat troost biedt, dat stil laat worden, maar ook hoop geeft. Je kunt het in één adem uitlezen, maar eigenlijk wil je dat niet . Je wilt het langzaam beleven, bladzijde voor bladzijde. En zodra je het uit hebt, weet je dat dit er eentje is om te bewaren. Om nog eens open te slaan, op dagen dat het even donker voelt.

James Norbury heeft met “De mooiste plek op aarde” iets heel bijzonders gemaakt. Zijn woorden en illustraties hebben mijn hart echt geraakt. Dit is een boek dat je deze kerst zéker cadeau wilt geven, of juist zelf onder de boom wilt vinden.