Beladen, zowel het huis als het leven van A en C

Bij het lezen van dit boek ontstaan bij mij meerdere gevoelens: verdriet, medelijden en onbegrip. Hoe is het mogelijk dat een slimme, ontwikkelde vrouw zich zo laat vernederen door haar slimme, maar depressieve echtgenoot.
Verdriet omdat Christien en haar man niet in staat bleken om hun huwelijk gelukkig te houden terwijl het zo goed begon. Hebben de jeugdtrauma’s daar aan meegewerkt? Het zusje van A. verongelukt als ze zeven is en A. drie. Zijn ouders komen daar niet overheen, zijn moeder wordt depressief. Zo ervaart A. al vroeg dat er liefdevolle mensen om hem heen verdwijnen. Niet alleen lichamelijk maar soms ook geestelijk. A. groeide op tot een eenzame man.
Zolang hij werkzaam is gaat het goed met hem. Hij werd gewaardeerd en kreeg veel aandacht. Na zijn pensionering zakt hij weg in een moedeloosheid en werd hij somber. Hij voelt zich in de steek gelaten.
Zijn vrouw Christien is hoogleraar Sociale Wetenschappen en weet theoretisch heel goed hoe zij in het leven wil te staan. Geëmancipeerd, vrouwenrecht, etc. Maar thuis valt ze in de verzorgende rol. Niet alleen naar A. maar ook het huishouden en het gezin worden door haar gerund. Ze kreeg het gevoel dat ze tekort schoot in de zorg om A. En ervaart het patroon waar de vrouwen in de vorige generatie ook al mee te maken had: de gerichtheid op de ander, je aanpassen om de sfeer goed te houden, jezelf wegcijferen. C. merkt hoe moeilijk het is dat patroon te doorbreken.
Haar man had gehoopt dat zij zich na haar promotie helemaal aan hem gewijd zou hebben. Maar C. wil haar kennis overdragen aan de studenten en koestert het leven buitenshuis. Daar is ze geliefd en wordt ze gewaardeerd.
Bij het schrijven van dit boek herinnert C. zich gelukkig ook de mooie momenten. De mails die ze elkaar schreven vanuit zíjn studeerkamer naar háár studeerkamer, waren liefdevol, aandachtig. Het was gemakkelijker om de problemen te beschrijven dan te bespreken.
Met het uitruimen van hun huis komt er ruimte voor de rest van haar leven. En met acceptatie van de keuzes die gemaakt zijn. Ook al was dat niet altijd gemakkelijk. Het is een prachtig en dapper geschreven boek met heel veel herkenbare situaties.