Onverwerkt verdriet

“Zonder geweten ben je het beste af, omdat je dan gewoon kunt doen wat je wilt”. Deze terloops gemaakte opmerking in een klas waar de geschiedenisleraar Visser les geeft, is de start van een heuse nachtmerrie. Visser, een eenzame, verdrietige man, die niet over het verlies van zijn dochtertje heen komt, wordt door fascistische jongelui uitgeroepen tot hun leider. Het boek is boeiend en hartverscheurend. Je blijft hopen dat Visser uit zijn sombere gevoelens heen kan kijken en het leven weer op kan pakken. Zijn huwelijk is blijven door sudderen omdat hij en zijn vrouw hun andere dochter ook nog niet met een scheiding wilden opzadelen. Duidelijk is dat Visser een onverwerkt verdriet heeft waar hij net over kan praten. Niet met zijn vrouw en niet met zijn vriend. Het lijkt of hij leeft met desinteresse met de omgeving. Toch blijf je, als lezer, geïnteresseerd in Visser en hoop je dat hij de warmte in zijn leven terug kan vinden. Al met al een bijzonder boek wat van het begin tot het eind blijft boeien.