Een duister sprookje

Voor HarperCollins Holland mocht ik dit boek vooruitlezen en recenseren en wat heb ik er ontzettend van genoten!

Ik heb al een aantal mensen dit boek zien omschrijven als de boekversie van de game Assasin’s Creed. Aangezien ik die game nooit gespeeld heb, kan ik daar geen uitspraken over doen, maar ik kreeg juist heel erg Star Wars Tatooine en Aladdin vibes van dit verhaal - het speelt zich namelijk af in een woestijnachtige omgeving. Door de gedetailleerde beschrijvingen en acties van de personages die Kagawa in haar verhaal heeft opgenomen, zowel van de zandwereld als van de Aladdin-achtige gebouwen, kan je je tijdens het lezen ook helemaal in de juiste sferen wanen. Ik vond dit erg fijn, omdat ik meteen een goed beeld had van de setting en daardoor goed kon focussen op het plot. Wat ik daar ook erg fijn aan vond is dat het plot en de setting gewoon heel goed matchen - het is niet zo dat de personages gaan ijsklimmen, maar er zijn echt woestijnachtige gebeurtenissen - en het daardoor als een heel vanzelfsprekend en rustig voortkabbelend verhaal aanvoelde.

Daarnaast vind ik het buiten een YA fantasy ook heel erg iets weg hebben van een dystopische wereld. Het verhaal is niet zo zeer actief dystopisch, maar er zijn bepaalde elementen aan de setting en het plot waar je toch een spannend dystopisch tintje in kan lezen. Het verhaal draait om een gevallen en verlaten koninkrijk, maar ook om de vlucht weg van moordaanslagen en politieke onderdrukking en een leven vol angst en wantrouwen. Als ware dystopieliefhebber ging mijn hart hier uiteraard sneller van kloppen en was ik erg enthousiast om door te lezen. It’s safe to say dat ik van de world building in ieder geval fan ben!

En dan het plot en de personages! Het boek gaat over een meisje dat is aangesloten bij een Dievengilde. Zij wordt op een queeste gestuurd om een belangrijk artefact uit een verloren rijk te halen. Helaas gaat bij terugkomst zo ongeveer alles mis wat mis kan gaan…

Ik vond het echt super leuk om eens te lezen vanuit een ander perspectief dan normaal: dat van de bad guys - or are they? De hoofdpersoon is dus een dief en ziet zichzelf ook als niet meer dan dat. In deze wereld geloven mensen dat je levenslijn is vastgelegd in Het Lot en dat je dus nooit meer kan worden dan dat wat je was toen je werd geboren. De innerlijke conflicten die de hoofdpersoon ervaart op dit vlak, maar zeker ook de denkwijze van een Dief vond ik erg interessant om te lezen. Aan de ene kant is de hoofdpersoon ervan overtuigd de slechtheid zelve te zijn en aan de andere kant blijft ze twijfelen of dit alles is wat ze in het leven kan bereiken. Die innerlijke tweestrijd en daarmee eigenlijk de kwestie van identiteit vond ik heel goed omschreven. Ik denk ook zeker dat dit een heel actueel thema is en jongeren die per ongeluk op het verkeerde pad terecht zijn gekomen écht kan motiveren om hun leven te beteren, want het verhaal laat heel goed zien dat je lot en persoonlijkheid niet in steen gebeiteld zijn en je dus daadwerkelijk altijd de kans en keuze hebt om je leven te beteren.

Het plot vond ik niet per se het meest originele dat ik ooit gelezen heb, maar wel echt ontzettend leuk! Daarbij had het dus wel de originele twist dat de verteller een 'slechterik' was in plaats van de held die deze avonturen normaal gesproken zou beleven en dat maakte het an sich al een interessant verhaal om te lezen.

De hoofdpersoon is dus lid van een Dievengilde en krijgt de kans om haar waarde als Dief bij De Kring - de grote opperbaas - te bewijzen. Hiervoor moet ze naar het gevallen/verloren koninkrijk afdalen en een artefact mee terugnemen. Ondertussen wordt ze ook nog eens gevolgd door een moordenaar en belaagd door eeuwenoude en ondode wezens... Nou sorry, maar met deze beschrijving heb je me meteen! Qua plot moest ik heel erg denken aan Stad van Beenderen van Cassandra Clare - een van mijn favoriete YA fantasy verhalen. Ik vond het echt een heerlijke combinatie aan fantasyelementen (zoals hierboven opgesomd), maar ook met de juiste dosis historie, spanning en plottwists. Verder stond vriendschap en vertrouwen als thema ook goed op de voorgrond, wat voor jongeren nu ook een erg belangrijk thema is. De liefde in het verhaal was voor mij wat overbodig, zeker omdat de love interest in mijn hoofd veel ouder was dan hij daadwerlijk was en ik dus eigenlijk heel erg in de war was.

Ik hoef het eigenlijk niet nog eens te benoemen, maar ik ga het toch doen: dit is echt een dikke aanrader en ik hoop ergens een fysiek exemplaar te kunnen scoren. Dit is namelijk een serie die ik graag aan mijn kast toevoeg!

HarperCollins Holland, enorm bedankt voor het e-recensie exemplaar!