De kattenwandeling

Elke dag wandelen het mensje en de kat samen. Het mensje voorop en de kat er achteraan. Iedere dag lopen ze dezelfde route, doen ze dezelfde spelletjes en gaan ze weer naar huis. Maar op een dag is de kat het zat. Ze gaat een andere kant op en besluit om zelf eens te beslissen waar er gewandeld wordt en welk spelletje er gespeeld wordt. Het mensje wordt bang en is verward. Waarom wil de kat nu ineens iets anders?

Voor mij is dit echt een boek dat fijn kan zijn voor jonge lezers die het lastig vinden om iets anders te doen dan normaal. Dat kan zijn wanneer ze enorm perfectionistisch zijn, het moet zoals het gaat. Of omdat ze nou eenmaal baat hebben bij een enorme structuur. Door de kat hier tegen in te laten gaan zorgt de auteur ervoor dat je de kans krijgt om te praten over welke gevoelens dit oproept bij de jonge lezers. De auteur laat zien dat door te vertrouwen op elkaar, het echt wel goed kan komen als iets anders gaat doen dan dat je gewend bent en dat is een hele fijne boodschap.

Mijn oudste van bijna 4 heeft ademloos geluisterd en vond het een mooi verhaal. Hij is dol op katten en dol op voorlezen, dus voor hem kon het verhaal al eigenlijk niet meer stuk. Hij vond de prenten met de sterren het mooist en ik eigenlijk ook wel. Het mensje ervaarde een sterrenhemel als nooit te voren, alleen maar doordat ze eens iets anders deed dan normaal.
De prenten en de tekst vullen elkaar goed aan en het kleurengebruik vond ik erg passend bij de stemmingen. Er is enorm veel te zien op de prenten en mijn jongste vond het enorm leuk om overal de poes te zoeken. Je begrijpt, het boek is hier thuis een enorm succes.

De kattenwandeling is een fijn prentenboek over durven, vertrouwen in een ander én vertrouwen in jezelf. Aanrader!