Een romantisering van de intellectuele narcist

"De Wetten" is een van de weinige boeken die mij doet meevoeren in mijn eigen persoon en in de karakters van een aantal mensen die ik liefheb in mijn omgeving.

Palmen maakt van de hoofdpersoon het archetype van de lastige, intellectuele, narcistische filosofe, die zich als femme fatale een prominente plek doet opeisen in de levens van verscheidene mannen, die zij meent nodig te hebben om zichzelf en de wereld om zich heen beter te begrijpen; hetgeen ze telkens niet wist was het feit dat het haar louter verwarrend en demotiverend zou werken.
Haar honger naar kennis resulteerde in zelfverlies, hoe zeer ze ook probeerde vol te houden dat ze deze mensen, die zij - later steevast onterecht - als leermeesters zag, haar juist deden inzien wat het betekende zichzelf te zijn.

De schrijfstijl is boeiend, wat heet: erg goed.
Het boek is doordrenkt van introspectie en laat op splendide wijze zien hoe de sterkste personen het hardst aan zichzelf kunnen twijfelen; nimmer onder ogen willen komen waartoe ze daadwerkelijk in staat zijn, omdat een dergelijke zelferkenning het leren van anderen overbodig zou maken.
Het is een verhaal van kiezen voor jezelf of je conventioneel gedragen binnen de wereld van de intelligentsia; je honger naar kennis voeden met een te ontstane honger naar zelferkenning.

4,5/5,00 rond ik maar af naar 5.